ခရာစ္သကၠရာဇ္ 2005 ခုႏွစ္က စၿပီးေၿပာရမယ္႔ အေၾကာင္းအရာက ေခါင္းထဲေပၚလာၿပီ ။ “ေနၿပည္ေတာ္” မင္းေတြ ေနတာလား ဘာေကာင္ေတြ ေနလည္းေတာ႔ မသိဘူးေပါ႔ ဗ်ာ ။ အေဖနဲ႔ ၿပန္ေတြ႔ၿပီး ေနာက္တစ္ ႏွစ္အလုပ္အကိုင္ေတြ ကအဆင္မေၿပတဲ႔ အခါၾကေတာ႔ သားဖ သံုးေယာက္ ပန္းရံေန႔စားလိုက္လုပ္ရတဲ႔ အေၿခအေနေပါ႔ ။ အေဖ အတြက္လညး္ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ရသလုိ သားေတြကိုလဲ လက္လြတ္စပါယ္ မခုိင္းရက္တဲ႔ အေဖ ။သားေတြနဲ႔ အတူ အလုပ္လုိက္လုပ္ရရွာတယ္ ။ အေဖ ရဲ႕ဂုဏ္ကုိတင္ေနတာေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး ။ အေဖရဲ႕စိတ္ဓာတ္ အတြက္ဂုဏ္ယူစရာ ေတြ ရွိေနလုိ႔ အေဖကေနပဲ စရတာပါ ။ အေဖဘယ္တံုးကမွ သူမ်ားခိုင္းတာကို မလုပ္ခဲ႔ဘူး ။ မလုပ္တတ္တဲ႔ လုပ္ငန္းဆိုတာလဲ မရွိရဘူး ။ေလ႔လာရင္ ၿဖစ္တာပဲတဲ႔ ။ ကိုယ္လုပ္ရမယ္႔ ပတ္၀န္းက်င္ကိုယ္႔အေၿခအေနနဲ႔ ေအာက္တန္း က်တဲ႔ ေနရာကေတာ႔ ဘယ္ေတာ႔မွ မေနဘူးေပါ႔ဗ်ာ ။ အတိုဆံုး ေၿပာရရင္အေဖဟာ ေန႔စားလုပ္ရာကေန ေန႔ၿခင္းညၿခင္း ကန္ထရိုက္လုပ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားေတာ႔တာပဲ ။ တကယ္လဲလုပ္ေတာ႔တာပါပဲ ။ သားၿဖစ္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ပညာေရးကို မၿပတ္ေစခ်င္ဘူး ။ အကိုၾကီးကေတာ႔ ေက်ာင္းထြက္တာၾကာၿပီ ၿဖစ္လုိ႔ ဘာမွ ေၿပာမေနေတာ႔ဘူး အေဖနဲ႔ အတူတြဲလုပ္တယ္ ။ ေနာက္ပိုင္း ရန္ကုန္မွာကေတာ႔ လုပ္လုိ႔ကိုင္လုိ႔ မၿဖစ္ေတာ႔ဘူး ဆိုေတာ႔ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းေတြ အၾကီးအက်ယ္လုပ္ေနတဲ႔ ေနၿပည္ေတာ္ၾကီးဆီကို အေဖ အေပါင္း အသင္းေတြနဲ႔ ထြက္လာခဲ႔ပါေတာ႔တယ္ ။
ကိုးတန္းတက္ေနရင္ တန္းလန္းက အေဖတို႔ထြက္သြားၾကတာ ဆိုေတာ႔ အိမ္ငွားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ကို ထားခဲ႔ပါေတာ႔တယ္ ။ အေဖတုိ႔ အလုပ္ေတြ အဆင္မေၿပလုိ႔ ေငြမပို႔ႏိုင္တဲ႔ အခါၾကေတာ႔ အိမ္ငွားမွာ မေနေတာ႔ဘဲ ၾကီးေဒၚအိမ္ကုိ ေၿပာင္းေနရတယ္ ။ ကိုးတန္းတစ္ႏွစ္လံုး မွာ ဂုဏ္ယူၿပီး ေၿပာစရာ ဆိုလို႔ က်ဴရွင္မတတ္ဘဲ အတန္းထဲမွာအဆင္ေၿပခဲ႔တယ္ဗ်ာ ။ကိုးတန္းၿပီးေတာ႔ အေဖတို႔ ရွိရာ ေနၿပည္ ေတာ္ကိုလိုက္လာခဲ႔ပါေတာ႔တယ္။ေတာၾကိဳအံုၾကား ေပါ႔ဗ်ာ အခုလိုမွမၿဖစ္ေသးတာပဲ။ အေဖတို႔ေနတဲ႔ ေနရာကို တစ္ေန႔လံုးလွည္႔ပတ္ရွာတယ္။ မိုးခ်ဳပ္ခါနီးေလာက္မွပဲ အေဖနဲ႔ရင္းႏွီးတဲ႔ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႔ၿပီး အေဖတုိ႔ ရွိရာကုိ လမ္းညႊန္ေပးတဲ႔ အတြက္ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္ခဲ႔ၿပီ ေပါ႔ဗ်ာ ။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သတင္းေကာင္းေပါ႔ အေဖ ေလးခန္းတြဲ ေလးထပ္တုိက္ တစ္လံုး ကန္ထရိုက္ရထားတယ္ဆုိပဲဗ်ိဳ႕ ။ ေပ်ာ္စရာေပါ႔ ။ ဒါေလးၿပီးရင္ေတာ႔လား ဆိုတဲ႔ အေတြးနဲ႔ အားတက္ေနၾကတာပါ။ အေဖခမ်ာလည္းေ၀းလံေခါင္သီတဲ႔ ေနၿပည္ေတာ္ ရဲ႕ေတာၾကိဳေတာၾကားမွာ အလုပ္ေတြက ဟုိတစ္ခု ဒီတစ္ခုနဲ႔ ပင္ပန္းလိုက္တာ ။အလုပ္ေတြကလည္း ခိုင္းရင္ေတာ႔သာ ပတ္ပတ္စပ္စပ္ ခိုင္းၾကတာ ေငြထုတ္ခါနီးၿပီ ဆိုဟုိလူ႔အေဖေခၚရမလုိ ဒီလူ႔ကိုအေဖေခၚရမလိုနဲ႔ အေဖခၿမာေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ညစ္ရပါတယ္ ။ကၽြန္ေတာ္ ေနၿပည္ေတာ္ ေတာၾကီးထဲကို ေရာက္တာနဲ႔ ေဖေဖရဲ႕ အလုပ္ေတြမွာ ၀ိုင္းကူလုပ္ရတာေပါ႔ ။ကန္ထရိုက္သာဆိုတယ္ ေငြကေတာ႔ လက္ထဲတစ္ၿပားမွ မရွိရွာပါဘူး ။ ေလးခန္းတြဲ ေလးထပ္တုိက္ၾကီး ကို ေစာက္ဖုိ႔ ေၿမတူးသမားေတြေခၚ အလုပ္သမား ေတြထပ္ေခၚနဲ႔ အလုပ္ တန္းလွ်ားၾကီးမွာေတာ႔ လူေတြၿပည္႔ေနတာပါပဲ ။ ေငြထုတ္ရမယ္႔ ရက္ေရာက္လို႔ ေငြထုတ္ဖို႔ အလုပ္ေတြကို စစ္ေဆးတဲ႔ အခါၾကေတာ႔ ဟုိအလုပ္က ဟုိလိုၿဖစ္လုိ႔ ဒီအလုပ္ကၿဖင္႔ မွားေနပါတယ္ နဲ႔အင္ဂ်င္နီယာ ေပါက္စေလး ေတြက ပညာၿပၿပန္တာပဲဗိ်ဳ႕ ။ သိတယ္မွတ္လား ေရမေလာင္းရင္ အပင္မရွင္ဘူး ။ ဒီလိုပဲလံုးလည္ခ်ာလည္နဲ႔ လုပ္လာလုိက္တာ ေဖာင္ေဒးရွင္း လုပ္ငန္းၿပီးခါနီးလည္း က်ေရာ ကုမၸဏီမွာ ဘိလပ္ေၿမပ်က္သြားလုိ႔ အလုပ္ေတြတစ္လေက်ာ္ ႏွစ္လနီးပါးနားရပါေလေရာ ။ အလုပ္သမားေတြကို ထိန္းထားဖို႔ မတတ္ႏိုင္ေတာ႔ဘူးေလ ။ အလုပ္မရွိဘဲစရိတ္ၿငိမ္းေကၽြးထားတဲ႔ အလုပ္သမားေတြလဲ ရွိ ေသး တယ္ ။ သူတို႔ေတြကလညး္ အလုပ္မရွိပဲစားေနရတာကို အားနာလာၾကတယ္ေလ ။ တစ္ၿခားမွာ အလုပ္သြားရွာအံုးမယ္ ဆိုၿပီး ထြက္သြားကုန္ၾကတယ္ ။ အားလံုးဖရိုဖရဲေပါ႔ဗ်ာ ။
အင္း ေနာက္တစ္ခုေၿပာရအံုးမယ္ ကုမၸဏီေတြက ဘယ္ေလာက္ လူပါး၀လဲဆိုရင္ သူတို႔ ဆီမွာလုပ္ေနတဲ႔ ကန္ထရိုက္ေတြကိုသူတို႔ ခိုင္းတဲ႔ ေနရာမွာ လုိက္ၿပီးကူညီတဲ႔အေနနဲ႔ လုပ္အားေပးရေသးတယ္ဗ် ။ ေန႔စားခ ပဲေပးတယ္ ။ဘယ္ေလာက္အခံရခတ္သလဲစဥ္းစားၾကည္႔ၾကေပါ႔ ။ လံုးလည္ၿခာလည္နဲ႔ အလုပ္ကလည္း လက္စၾကီး ၿဖစ္ေနေတာ႔ ဘယ္လုိမွ ထြက္သြားလို႔ လဲမရ ဘာအလုပ္မွလဲ မရွိနဲ႔ ေၾကြးေတြတက္ တက္လာတာေပါ႔ ။ ေနၿပည္ေတာ္ ကန္ထရိုက္ေလာကမွာ အၿမတ္ရတာဆိုလို႔ ေငြထုတ္ၿပီး ထြက္ေၿပးတဲ႔ ကန္ထရိုက္ေတြေလာက္ပဲ ရွိမယ္ ထင္တယ္ ။ ဒါေတြက ေတာ႔ ေနၿပည္ေတာ္အသစ္ စက္စက္ တည္ခါစအေၿခအေနေပါ႔ဗ်ာ ။
ၿဖစ္ခ်င္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ တုိ႔ လုပ္တဲ႔ကုမၸဏီက ေမာင္ခင္ညႊန္႔ နဲ႔ ပါတနာ ေတြ ဆိုေတာ႔ ေမာင္ခင္ညႊန္႔ၾကီးလဲ ဒိုးေရာ သူ႔ရထားတ႔ဲလုပ္ငန္း ၾကီးကိုေတြကုိ တစ္ၿခား ကုမၸဏီေတြကို ေၿပာင္းေပးလုိက္ေရာဗ်ိဳ႕ ။ ဗရမ္းပတာၾကလုိက္တာမွလည္း မေၿပာပါနဲ႔ေတာ႔။အခု ေၿပာေၿပာေနၾကတဲ႔ လႊတ္ေတာ္ အေဆာက္အအံုၾကီး ဆိုတာေပါ႔ ။ အေဖတို႔မွာ အဲ႔ဒီလုပ္ငန္းၾကီးအတြက္ ကုမၸဏီနဲ႔ အတူလက္တြဲလာလုိက္တာ ။ အုတ္ၿမစ္ခ်ဖို႔ ေနရာေတြလုပ္ေပးခဲ႔ရတယ္ ။ ေမာင္ခင္ညႊန္႔ ရဟတ္ယာဥ္စင္းဖို႔ ေနရာေတြ တည္းခိုေဆာင္ေတြ ေဆာက္ေပးရတယ္ ။ အဲ႔ဒီအလုပ္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ အေဖနဲ႔ အကို ဦးစီးၿပီး လုပ္ေပးခဲ႔တာေပါ႔။ သစ္ေတြဆို လႊတ္ ေတာ္ အေဆာက္အဦး ေဆာက္မယ္႔ ေနရာမွာ ပံုထားလိုက္တာမွ သိန္းေထာင္ေက်ာ္ဖို႔ေလာက္ကို ရွိပါတယ္ ။ ေမာင္ခင္ညႊန္႔ၾကီး အုတ္ၿမစ္လာခ်တယ္ေလ ။ အလုပ္သမားေတြကိုလညး္ ပိုက္ဆံေတြ ေ၀သြားေသးတယ္ ။ အင္း ဒါေပမယ္႔လည္း အကုသိုလ္တရားေတြ ၾကီးလြန္းတာေၾကာင္႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ ကုသိုလ္ေတြလုပ္လဲ အိမ္ၿပန္ၿပီးတစ္ရက္ေတာင္ မေနလုိ္က္ရပါဘူး ။ အဖမ္းခံလုိက္ရၿပီတဲ႔ ။ ေနာက္ေန႔မနက္လညး္ က်ေရာ ခ်ထားတဲ႔ အုတ္ၿမစ္ကို လာေဖာ္သြားေတာ႔တာပါပဲ ။
ဆက္ရန္ရွိသည္ . . . .- ->>>>>>
ကိုးတန္းတက္ေနရင္ တန္းလန္းက အေဖတို႔ထြက္သြားၾကတာ ဆိုေတာ႔ အိမ္ငွားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ကို ထားခဲ႔ပါေတာ႔တယ္ ။ အေဖတုိ႔ အလုပ္ေတြ အဆင္မေၿပလုိ႔ ေငြမပို႔ႏိုင္တဲ႔ အခါၾကေတာ႔ အိမ္ငွားမွာ မေနေတာ႔ဘဲ ၾကီးေဒၚအိမ္ကုိ ေၿပာင္းေနရတယ္ ။ ကိုးတန္းတစ္ႏွစ္လံုး မွာ ဂုဏ္ယူၿပီး ေၿပာစရာ ဆိုလို႔ က်ဴရွင္မတတ္ဘဲ အတန္းထဲမွာအဆင္ေၿပခဲ႔တယ္ဗ်ာ ။ကိုးတန္းၿပီးေတာ႔ အေဖတို႔ ရွိရာ ေနၿပည္ ေတာ္ကိုလိုက္လာခဲ႔ပါေတာ႔တယ္။ေတာၾကိဳအံုၾကား ေပါ႔ဗ်ာ အခုလိုမွမၿဖစ္ေသးတာပဲ။ အေဖတို႔ေနတဲ႔ ေနရာကို တစ္ေန႔လံုးလွည္႔ပတ္ရွာတယ္။ မိုးခ်ဳပ္ခါနီးေလာက္မွပဲ အေဖနဲ႔ရင္းႏွီးတဲ႔ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႔ၿပီး အေဖတုိ႔ ရွိရာကုိ လမ္းညႊန္ေပးတဲ႔ အတြက္ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္ခဲ႔ၿပီ ေပါ႔ဗ်ာ ။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သတင္းေကာင္းေပါ႔ အေဖ ေလးခန္းတြဲ ေလးထပ္တုိက္ တစ္လံုး ကန္ထရိုက္ရထားတယ္ဆုိပဲဗ်ိဳ႕ ။ ေပ်ာ္စရာေပါ႔ ။ ဒါေလးၿပီးရင္ေတာ႔လား ဆိုတဲ႔ အေတြးနဲ႔ အားတက္ေနၾကတာပါ။ အေဖခမ်ာလည္းေ၀းလံေခါင္သီတဲ႔ ေနၿပည္ေတာ္ ရဲ႕ေတာၾကိဳေတာၾကားမွာ အလုပ္ေတြက ဟုိတစ္ခု ဒီတစ္ခုနဲ႔ ပင္ပန္းလိုက္တာ ။အလုပ္ေတြကလည္း ခိုင္းရင္ေတာ႔သာ ပတ္ပတ္စပ္စပ္ ခိုင္းၾကတာ ေငြထုတ္ခါနီးၿပီ ဆိုဟုိလူ႔အေဖေခၚရမလုိ ဒီလူ႔ကိုအေဖေခၚရမလိုနဲ႔ အေဖခၿမာေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ညစ္ရပါတယ္ ။ကၽြန္ေတာ္ ေနၿပည္ေတာ္ ေတာၾကီးထဲကို ေရာက္တာနဲ႔ ေဖေဖရဲ႕ အလုပ္ေတြမွာ ၀ိုင္းကူလုပ္ရတာေပါ႔ ။ကန္ထရိုက္သာဆိုတယ္ ေငြကေတာ႔ လက္ထဲတစ္ၿပားမွ မရွိရွာပါဘူး ။ ေလးခန္းတြဲ ေလးထပ္တုိက္ၾကီး ကို ေစာက္ဖုိ႔ ေၿမတူးသမားေတြေခၚ အလုပ္သမား ေတြထပ္ေခၚနဲ႔ အလုပ္ တန္းလွ်ားၾကီးမွာေတာ႔ လူေတြၿပည္႔ေနတာပါပဲ ။ ေငြထုတ္ရမယ္႔ ရက္ေရာက္လို႔ ေငြထုတ္ဖို႔ အလုပ္ေတြကို စစ္ေဆးတဲ႔ အခါၾကေတာ႔ ဟုိအလုပ္က ဟုိလိုၿဖစ္လုိ႔ ဒီအလုပ္ကၿဖင္႔ မွားေနပါတယ္ နဲ႔အင္ဂ်င္နီယာ ေပါက္စေလး ေတြက ပညာၿပၿပန္တာပဲဗိ်ဳ႕ ။ သိတယ္မွတ္လား ေရမေလာင္းရင္ အပင္မရွင္ဘူး ။ ဒီလိုပဲလံုးလည္ခ်ာလည္နဲ႔ လုပ္လာလုိက္တာ ေဖာင္ေဒးရွင္း လုပ္ငန္းၿပီးခါနီးလည္း က်ေရာ ကုမၸဏီမွာ ဘိလပ္ေၿမပ်က္သြားလုိ႔ အလုပ္ေတြတစ္လေက်ာ္ ႏွစ္လနီးပါးနားရပါေလေရာ ။ အလုပ္သမားေတြကို ထိန္းထားဖို႔ မတတ္ႏိုင္ေတာ႔ဘူးေလ ။ အလုပ္မရွိဘဲစရိတ္ၿငိမ္းေကၽြးထားတဲ႔ အလုပ္သမားေတြလဲ ရွိ ေသး တယ္ ။ သူတို႔ေတြကလညး္ အလုပ္မရွိပဲစားေနရတာကို အားနာလာၾကတယ္ေလ ။ တစ္ၿခားမွာ အလုပ္သြားရွာအံုးမယ္ ဆိုၿပီး ထြက္သြားကုန္ၾကတယ္ ။ အားလံုးဖရိုဖရဲေပါ႔ဗ်ာ ။
အင္း ေနာက္တစ္ခုေၿပာရအံုးမယ္ ကုမၸဏီေတြက ဘယ္ေလာက္ လူပါး၀လဲဆိုရင္ သူတို႔ ဆီမွာလုပ္ေနတဲ႔ ကန္ထရိုက္ေတြကိုသူတို႔ ခိုင္းတဲ႔ ေနရာမွာ လုိက္ၿပီးကူညီတဲ႔အေနနဲ႔ လုပ္အားေပးရေသးတယ္ဗ် ။ ေန႔စားခ ပဲေပးတယ္ ။ဘယ္ေလာက္အခံရခတ္သလဲစဥ္းစားၾကည္႔ၾကေပါ႔ ။ လံုးလည္ၿခာလည္နဲ႔ အလုပ္ကလည္း လက္စၾကီး ၿဖစ္ေနေတာ႔ ဘယ္လုိမွ ထြက္သြားလို႔ လဲမရ ဘာအလုပ္မွလဲ မရွိနဲ႔ ေၾကြးေတြတက္ တက္လာတာေပါ႔ ။ ေနၿပည္ေတာ္ ကန္ထရိုက္ေလာကမွာ အၿမတ္ရတာဆိုလို႔ ေငြထုတ္ၿပီး ထြက္ေၿပးတဲ႔ ကန္ထရိုက္ေတြေလာက္ပဲ ရွိမယ္ ထင္တယ္ ။ ဒါေတြက ေတာ႔ ေနၿပည္ေတာ္အသစ္ စက္စက္ တည္ခါစအေၿခအေနေပါ႔ဗ်ာ ။
ၿဖစ္ခ်င္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ တုိ႔ လုပ္တဲ႔ကုမၸဏီက ေမာင္ခင္ညႊန္႔ နဲ႔ ပါတနာ ေတြ ဆိုေတာ႔ ေမာင္ခင္ညႊန္႔ၾကီးလဲ ဒိုးေရာ သူ႔ရထားတ႔ဲလုပ္ငန္း ၾကီးကိုေတြကုိ တစ္ၿခား ကုမၸဏီေတြကို ေၿပာင္းေပးလုိက္ေရာဗ်ိဳ႕ ။ ဗရမ္းပတာၾကလုိက္တာမွလည္း မေၿပာပါနဲ႔ေတာ႔။အခု ေၿပာေၿပာေနၾကတဲ႔ လႊတ္ေတာ္ အေဆာက္အအံုၾကီး ဆိုတာေပါ႔ ။ အေဖတို႔မွာ အဲ႔ဒီလုပ္ငန္းၾကီးအတြက္ ကုမၸဏီနဲ႔ အတူလက္တြဲလာလုိက္တာ ။ အုတ္ၿမစ္ခ်ဖို႔ ေနရာေတြလုပ္ေပးခဲ႔ရတယ္ ။ ေမာင္ခင္ညႊန္႔ ရဟတ္ယာဥ္စင္းဖို႔ ေနရာေတြ တည္းခိုေဆာင္ေတြ ေဆာက္ေပးရတယ္ ။ အဲ႔ဒီအလုပ္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ အေဖနဲ႔ အကို ဦးစီးၿပီး လုပ္ေပးခဲ႔တာေပါ႔။ သစ္ေတြဆို လႊတ္ ေတာ္ အေဆာက္အဦး ေဆာက္မယ္႔ ေနရာမွာ ပံုထားလိုက္တာမွ သိန္းေထာင္ေက်ာ္ဖို႔ေလာက္ကို ရွိပါတယ္ ။ ေမာင္ခင္ညႊန္႔ၾကီး အုတ္ၿမစ္လာခ်တယ္ေလ ။ အလုပ္သမားေတြကိုလညး္ ပိုက္ဆံေတြ ေ၀သြားေသးတယ္ ။ အင္း ဒါေပမယ္႔လည္း အကုသိုလ္တရားေတြ ၾကီးလြန္းတာေၾကာင္႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ ကုသိုလ္ေတြလုပ္လဲ အိမ္ၿပန္ၿပီးတစ္ရက္ေတာင္ မေနလုိ္က္ရပါဘူး ။ အဖမ္းခံလုိက္ရၿပီတဲ႔ ။ ေနာက္ေန႔မနက္လညး္ က်ေရာ ခ်ထားတဲ႔ အုတ္ၿမစ္ကို လာေဖာ္သြားေတာ႔တာပါပဲ ။
ဆက္ရန္ရွိသည္ . . . .- ->>>>>>
0 comments:
Post a Comment
never ... never ... never ...never ... never Give Up !