ယခုေခတ္တြင္ လြန္ခဲ႔ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ အတြင္းက ႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ ဂလုိဘယ္လုိက္ေဇးရွင္းလႈပ္ ရွားမႈ မ်ား ေပၚေပါက္ခဲ႕သည္ ။ ယင္းလႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ဆန္႔က်င္ရာတြင္ ပါ၀င္သူမ်ားက ယခုေခတ္ႏိုင္ အမ်ိဳး သား ႏိုင္ ငံမ်ားတြင္ က်င္႔သံုးလွ်က္ရွိေသာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို အၿပင္းအထန္ေ၀ဖန္ခဲ႕ၾကသည္ ။ လက္ရွိ က်င္႔သံုး လွ်က္ရွိသည္႔ အဆံုးအၿဖတ္ေပးေရးဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းစဥ္အဆင္႔ဆင္႔သည္ ဒီမိုက ေရစီသ ေဘာတ ရားႏွင္႔ မကုိက္ ညီေၾကာင္း ၊ ဗ်ဴရိုကရက္ဆန္လြန္းေၾကာင္း ေ၀ဖန္ခဲ႕ၾကသည္ ။ သူတုို႔က ႏိုင္ငံၾကီးမ်ားသည္ ႏိုင္ငံတကာဆိုင္ရာ ေကာ္ပိုေရးရွင္းၾကီးမ်ား၏ အေရးပါသည္႔ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ ေရာက္ရွိေန ၾက ေၾကာင္း ၊ ယင္းေကာက္ပိုေရး ရွင္းၾကီးမ်ား၏ မဟာဗ်ဴဟာမ်ားမွာ ႏိုင္ငံတကာတြင္ ေခါင္းပံုၿဖတ္စနစ္ကို က်င္႔ သံုးၿခင္းၿဖင္႔ ကမၻာၿပည္သူမ်ားအား ဆင္းရဲတြင္း၌ နစ္မြန္းေစေရးသာၿဖစ္ေၾကာင္း ယံုၾကည္ၾကသည္ ။ စက္မႈ ထြန္း ကားၿပီး ရွစ္ႏိုင္ငံ ( G8 ) ၊ ႏုိင္ငံတ ကာရန္ပံုေငြအဖြဲ႕(I.M.G) ႏွင္႔ ကမၻာဘဏ္ (W.B) တို႔မွေခါင္း ေဆာင္ၾကီးမ်ား ေဆြးေႏြးပြဲက်င္းပရာသုိ႔ မၾကာခ ဏလာေရာက္ဆႏၵၿပၾကသည္႔ လူငယ္လႈပ္ရွားသူမ်ားက ေဖၚၿပပါေခါင္းပံုၿဖတ္စနစ္ က်င္႔သံုးၿခင္းကို ဆန္႔ က်င္ၾကသည္ ။ ကမၻာၾကီးအေနၿဖင္႔ စနစ္သစ္တစ္ခုလုိအပ္ေနၿပီဟုလည္း သူတုိ႔ကဆိုသည္ ။သုိ႔မွ ဆင္းရဲ ၿခင္းႏွင္႔ ေခါင္းပံု ၿဖတ္ၿခင္း တုိ႔ကိုပယ္ၿဖတ္ၿပီး စစ္မွန္ေသာဒီမိုကေရစီစနစ္ ထြန္းကားလာႏိုင္မည္ဟုလည္း သူ တို႔က ယံုၾကည္သည္ ။ ဂလုိဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းကို ဆန္႔က်င္လႈပ္ရွားသူမ်ားသည္ ေဒသတစ္ခုတည္းႏွင္႔သာ သက္ဆိုင္သည္႔ စီးပြားေရးစနစ္ကို လုိလားၾကသည္ ။ စီးပြားေရးတြင္ ဗဟုိမွ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈနည္းရမည္ဟုလည္း သူတို႔က ေတာင္းဆိုသည္ ။ သုိ႔မွ ၿပည္သူတုိ႔၏ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အုပ္ခ်ဳပ္သည္႔ အစုိးရအေနၿဖင္႔ အလုပ္ သမားမ်ားအား သူတုိ႔အလုပ္လုပ္ေသာ လုပ္ငန္းခြင္ကို သူတုိ႔အား ထိန္းခ်ဳပ္ခြင္႔ ၿပဳႏိုင္မည္ဟု ယူဆၾကသည္။
ေခတ္ၿပိဳင္ ဒီမိုကေရစီ၏လုိအပ္ေသာ ၾကန္အင္လကၡဏာမ်ားသည္ လြတ္လပ္စြာေၿပာဆိုခြင္႔ႏွင္႔ လြတ္လပ္စြာ စည္းရံုးခြင္႔တုိ႔ၿဖစ္ၾကသည္။ ဒီမိုကေရသည္ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးကိုလည္းလုိလားသည္ ။ ရာဇ၀တ္မႈက်ဴး လြန္သည္ဟု စြပ္စြဲခံရသူမ်ားအား မွ်တစြာႏွင္႔ လွ်င္ၿမန္စြာစစ္ေဆးသည္႔ အခြင္႔အေရးဆီသုိ႔လည္း ဒီမုိကေရ စီသေဘာတရားေရာက္ရွိသည္ ။ ဒီမိုကေရစီသေဘာတရားက တရားမွ်တစြာစစ္ေဆးၿခင္းကို လုိလားသည္ ဟု ဆိုလိုၿခင္းၿဖစ္သည္ ။ လူတစ္ေယာက္အား မတရားလုပ္ၾကံစြပ္စြဲ၍ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ႏွာင္ၿခင္းမွ ကင္းလြတ္ေရး သည္လည္း ဒီမုိကေရစီသေဘာတရားတြင္ပါ၀င္သည္။ ထိုၿပင္တရားဥပေဒကၽြမ္းက်င္သည္႔ ေရွ႕ေနေရွ႕ရပ္တုိ႔ အကူအညီကုိ ရယူလိုသူတုိ႔အားလည္း ယင္းတုိ႔၏ဆႏၵကို လုိက္ေလ်ာရမည္ၿဖစ္သည္ ။ ေဖာ္ၿပပါ အခ်က္တုိ႔ မွာ ဒီမုိကေရစီႏိုင္ငံတြင္ လိုအပ္သည္႔ ရပိုင္ခြင္႔မ်ားၿဖစ္သည္ ။ လိင္ကြဲၿပားမႈ၊ လူမ်ိဳးႏွင္႔ ကိုးကြယ္ေသာ ဘာသာကြဲၿပားမႈ၊ အသက္ၾကီးငယ္ကြာၿခားမႈ စသည္တုိ႔အတြက္ ခြဲၿခားမႈေၾကာင္႔ အာမခံခ်က္ရွိရန္လုိိအပ္ သည္ ။ ဒီမိုကေရစီသည္ လူအမ်ားအား အေရးပါေသာ အလုပ္မ်ားကို လုပ္ႏိုင္ရန္ အခြင္႔အေရး ရရွိေစလုိ သည္။ လူနည္းစူမ်ားအား ခြဲၿခားဆက္ဆံၿခင္း သုိ႔မဟုတ္ ယင္းတို႔အား ထိခိုက္နစ္နာေစမည္႔ လုပ္ရပ္မ်ိဳးကို လံုး၀မလိုလားေခ် ။
ဒီမိုကေရစီသည္ အမ်ား၏ ဆႏၵႏွင္႔အညီ သူတုိ႔၏စိတ္ၾကိဳက္ကို ေရြးခ်ယ္သည္႔စနစ္ၿဖစ္သည္။ လူနည္းစုတို႔ ၏အခြင္႔အေရးကို ေလးစားေၾကာင္းၿဖင္႔လည္းဆိုသည္ ။ သုိ႔ၿဖစ္လွ်င္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးခ်င္း၏ အခြင္႔အေရးကို မည္သုိ႔ သေဘာထားမည္နည္း ။ သို႔မဟုတ္ အစုိးရႏွင္႔ သေဘာထားမတူညီသည္႔ အဖြဲ႕အစည္းတုိ႔၏ အခြင္႔ အေရးကို မည္သို႔သေဘာထားမည္နည္း။ ဒီမိုကေရစီကိုလိုလားသူမ်ားအေနၿဖင္႔ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးခ်င္းပူးေပါင္း ၍မိမိတို႔၏ အယူအဆမ်ားကို ေဖာ္ၿပခြင္႔ရွိေၾကာင္း၊ ထို႔ၿပင္လူအမ်ားႏွင္႔ စုေ၀း၍ သူတို႔၏ အယူအဆမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ေၿပာဆိုခြင္႔ရွိေၾကာင္းတုိ႔ကို သေဘာတူႏိုင္သည္။ သို႔ရာတြင္ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္က တရားဥပ ေဒႏွင္႔ စပ္လ်ဥ္း၍ တရားမွ်တၿခင္းအေပၚတြင္ မိမိ၏အယူအဆကိုထုတ္ေဖာ္ရန္အတြက္ လက္ရွိဥပေဒကို မလိုက္နာသည္႔အေပၚ မည္သို႔သေဘာထားမည္နည္း ။ ဒီမုိကေရစီ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတြင္လူ႕အဖြဲအစည္းတြင္ ကန္႔ကြက္ဆႏၵၿပပိုင္ခြင္႔ ရွိပါသလား ။
ဒီမုိကေရစီသေဘာတရားတြင္ လုပ္ခႏွင္႔လစာမ်ားသည္ သူတို႔၏အခြင္႔အေရးကို ထုတ္ေဖာ္ေၿပာဆိုရန္ သမဂၢ မ်ားဖြဲ႕စည္းပိုင္ခြင္႔ရွိသည္ ။ လုပ္ခႏွင္႔လစာ အၿမင္႔ဆံုးရရွိေရးႏွင္႔ လုပ္ပိုင္ခြင္႔ပိုမိုေကာင္းမြန္ေရးအတြက္ အလုပ္ရွင္မ်ားႏွင္႔ ေဆြးေႏြးရန္ သပိတ္ေမွာက္ပိုင္ခြင္႔လည္းရွိသည္။ ထုိ႔ၿပင္ ႏိုင္ငံသားတုိ႕၏ အခြင္႔အေရးမ်ား ၌ အစုိးရဖြဲ႕စည္းရန္ႏွင္႔ ရာထူးမ်ားကို လက္ခံေဆာင္ရြက္ရမည္႔သူမ်ားကို ေရြးခ်ယ္ခြင္႔သာမက မိမိတို႔၏လို အပ္ေသာဆႏၵမ်ားကို အာဏာပိုင္မ်ားသိရွိႏိုင္ရန္ လူစုလူေ၀းၿဖင္႔ စီတန္းလမ္းေလွ်ာက္ခြင္႔လည္း ရွိသည္။ ထိုမွ်မက အလုပ္သမားမ်ားသည္ အစိုးရ၏ အစိတ္အပိုင္းလည္းမဟုတ္၊ ေစ်းကြက္၏အစိတ္အပိုင္းလည္း မဟုတ္ေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကိုလည္း ဖြဲ႕စည္းပိုင္ခြင္႔ရွိသည္ ။
လူမႈလႈပ္ရွားေရးသမားမ်ား၊ အလုပ္သမားသမဂၢမ်ား၊ လူ႕အခြင္႔အေရးလုိလားသူမ်ားႏွင္႔ ႏိုင္ငံေရးအေတြး အေခၚရွင္မ်ား၏ အၿမင္တြင္ ထံုးတမ္းစဥ္လာအယူအဆမ်ားက ဒီမိုကေရစီသေဘာတရားမ်ားစြာကို ကန္႔သတ္ထားသည္။ ထံုးတမ္းစဥ္လာ အယူအဆမ်ားကို ေ၀ဖန္သံုးသပ္သူမ်ားက စစ္မွန္ေသာဒီမိုကေရစီ တြင္ရွိေသာ အခြင္႔အေရးမ်ားသည္ ယခုအခါ ႏိုင္ငံသားမ်ားအား တရား၀င္သတ္မွတ္ေပးထားသည္႔ အခြင္႔ အေရးမ်ားထက္ မ်ားစြာပိုသည္ ဟုဆိုသည္။ တရား၀င္သတ္မွတ္ေပးထားသည္႔ အခြင္႔အေရးဆိုသည္မွာ ႏိုင္ငံ သားမ်ားအေနၿဖင္႔ မိမိတို႔အား အုပ္ခ်ဳပ္မည္႔သူမ်ားကို မိမိတို႔ကိုယ္တုိင္ ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင္႔ရွိၿခင္း ၿဖစ္သည္။ စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီကေပးထားသည္႔ အခြင္႔အေရးမ်ားတြင္ စီးပြားဥစၥာရွာေဖြစုေဆာင္းခြင္႔ႏွင္႔ လူမႈေရး တရားမွ်တမႈမ်ားလည္း ပါ၀င္သည္ ။ လူမႈေရး ၊ တရားမွ်တမႈကို ၿမင္႔ၿမတ္စြာ မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါက ယခုလုိ အကန္႔အသတ္ႏွင္႔သာ ရွိေနသည္႔ ကာလမ်ိဳးတြင္ပင္ ဒီမိုကေရစီအတြက္ အႏၱရာယ္က်ေရာက္ႏိုင္သည္ဟု ဆိုသည္။ ဤကိစၥသည္ မေသရံုစားေလာက္သည္႔ လုပ္ခရရွိေရးအတြက္ အလုပ္လုပ္ေနၾကေသာ ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲ ကမၻာႏွင္႔သာ သက္ဆိုင္သည္မဟုတ္ ။ ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးကမၻာမွလုပ္သား သန္းေပါင္းမ်ားစြာႏွင္႔လည္း သက္ဆိုင္ သည္။ ခ်မ္းသာေသာႏိုင္ငံမ်ားတြင္ လူဦးေရအေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ဆင္းရဲသည္ဟု သတ္မွတ္ထားသည္ထက္ နိမ္႔က်သည္႔အေၿခအေနတြင္ ေနထိုင္ၾကရသည္ ။ ယင္းတုိ႔အထဲတြင္ ႏိုင္ငံရင္းသားမ်ား ၊ ၿပည္ပမွ ၀င္ေရာက္ လာသူမ်ား၊ တိုင္းရင္းသားလူနည္းစုမ်ား၊ အမ်ိဳးသမီးႏွင္႔ ကေလးမ်ားပါ၀င္သည္။ ထိုသူမ်ားသည္ ပညာသင္ယူ ႏိုင္သည္႔ အခြင္႔အေရးကိုလည္း အၿပည္႔အ၀မရရွိၾကေခ် ။ ယခုအခါ ခ်မ္းသာေသာႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ဒီမိုကေရစီ သည္ ေဘးအႏၱရာယ္ႏွင္႔ ၾကံဳေတြ႔ႏိုင္ေၾကာင္း သိသာၿမင္သာေသာ အေၿခအေနတြင္ ရွိေနၿပီၿဖစ္သည္။ လြန္ခဲ႕ ေသာ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားအတြင္း ခ်မ္းသာသူမ်ားႏွင္႔ အၿခားသူမ်ားအၾကား ၀င္ေငြႏွင္႔ ၾကြယ္၀မႈကြာၿခားၿခင္းမွာ ပို၍က်ယ္၀န္းလာခဲ႕သည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ႏိုင္ငံပိုင္ကုမၸဏီမ်ားကို ပုဂၢလိကပိုင္ ၿပဳလုပ္ၿခင္းႏွင္႔ စီးပြား ေရးဆိုင္ရာ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒမ်ားကို ဖ်က္သိမ္းၿခင္းတုိ႔ေၾကာင္႔ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခန္းက႑ႏွင္႔ ႏိုင္ငံေတာ္အား အမွီၿပဳေနရသည္႔ မဲဆႏၵနယ္တုိ႔၏ အခန္းက႑မွာ သိသိသာသာေလ်ာ႔က်ခဲ႕ရသည္ ။ ယင္းသုိ႔ၿဖစ္ရၿခင္း ေၾကာင္႔ အဆံုးအၿဖတ္ေပးၿခင္းသည္ လုပ္ငန္းၾကီးမ်ား၏ လက္တြင္းသုိ႔ က်ေရာက္ခဲ႕ရသည္ ။ ဤစနစ္က လူသားကိုယ္တုိင္ မဲေပးၿခင္းမဟုတ္ေတာ႔ဘဲ ေဒၚလာႏွင္႔ ယူရိုတို႔က ဆႏၵမဲေပးသည္႔ သေဘာသက္ေရာက္ ခဲ႕ေလသည္။
စီးပြားေရး မညီမွ်မႈ က်ယ္၀န္းၿခင္းသည္ ဒီမုိကေရစီအတြက္ အင္အားၾကီးမားေသာ ရန္သူၿဖစ္သည္။ ခ်မ္းသာ ေသာႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ဤသို႔ ၿခိမ္းေၿခာက္မႈသည္ တစ္ေန႔တစ္ၿခားၾကီးထြားလာေနေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရသည္။
ဒီမိုကေရစီသည္ အမ်ား၏ ဆႏၵႏွင္႔အညီ သူတုိ႔၏စိတ္ၾကိဳက္ကို ေရြးခ်ယ္သည္႔စနစ္ၿဖစ္သည္။ လူနည္းစုတို႔ ၏အခြင္႔အေရးကို ေလးစားေၾကာင္းၿဖင္႔လည္းဆိုသည္ ။ သုိ႔ၿဖစ္လွ်င္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးခ်င္း၏ အခြင္႔အေရးကို မည္သုိ႔ သေဘာထားမည္နည္း ။ သို႔မဟုတ္ အစုိးရႏွင္႔ သေဘာထားမတူညီသည္႔ အဖြဲ႕အစည္းတုိ႔၏ အခြင္႔ အေရးကို မည္သို႔သေဘာထားမည္နည္း။ ဒီမိုကေရစီကိုလိုလားသူမ်ားအေနၿဖင္႔ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးခ်င္းပူးေပါင္း ၍မိမိတို႔၏ အယူအဆမ်ားကို ေဖာ္ၿပခြင္႔ရွိေၾကာင္း၊ ထို႔ၿပင္လူအမ်ားႏွင္႔ စုေ၀း၍ သူတို႔၏ အယူအဆမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ေၿပာဆိုခြင္႔ရွိေၾကာင္းတုိ႔ကို သေဘာတူႏိုင္သည္။ သို႔ရာတြင္ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္က တရားဥပ ေဒႏွင္႔ စပ္လ်ဥ္း၍ တရားမွ်တၿခင္းအေပၚတြင္ မိမိ၏အယူအဆကိုထုတ္ေဖာ္ရန္အတြက္ လက္ရွိဥပေဒကို မလိုက္နာသည္႔အေပၚ မည္သို႔သေဘာထားမည္နည္း ။ ဒီမုိကေရစီ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတြင္လူ႕အဖြဲအစည္းတြင္ ကန္႔ကြက္ဆႏၵၿပပိုင္ခြင္႔ ရွိပါသလား ။
ဒီမုိကေရစီသေဘာတရားတြင္ လုပ္ခႏွင္႔လစာမ်ားသည္ သူတို႔၏အခြင္႔အေရးကို ထုတ္ေဖာ္ေၿပာဆိုရန္ သမဂၢ မ်ားဖြဲ႕စည္းပိုင္ခြင္႔ရွိသည္ ။ လုပ္ခႏွင္႔လစာ အၿမင္႔ဆံုးရရွိေရးႏွင္႔ လုပ္ပိုင္ခြင္႔ပိုမိုေကာင္းမြန္ေရးအတြက္ အလုပ္ရွင္မ်ားႏွင္႔ ေဆြးေႏြးရန္ သပိတ္ေမွာက္ပိုင္ခြင္႔လည္းရွိသည္။ ထုိ႔ၿပင္ ႏိုင္ငံသားတုိ႕၏ အခြင္႔အေရးမ်ား ၌ အစုိးရဖြဲ႕စည္းရန္ႏွင္႔ ရာထူးမ်ားကို လက္ခံေဆာင္ရြက္ရမည္႔သူမ်ားကို ေရြးခ်ယ္ခြင္႔သာမက မိမိတို႔၏လို အပ္ေသာဆႏၵမ်ားကို အာဏာပိုင္မ်ားသိရွိႏိုင္ရန္ လူစုလူေ၀းၿဖင္႔ စီတန္းလမ္းေလွ်ာက္ခြင္႔လည္း ရွိသည္။ ထိုမွ်မက အလုပ္သမားမ်ားသည္ အစိုးရ၏ အစိတ္အပိုင္းလည္းမဟုတ္၊ ေစ်းကြက္၏အစိတ္အပိုင္းလည္း မဟုတ္ေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကိုလည္း ဖြဲ႕စည္းပိုင္ခြင္႔ရွိသည္ ။
လူမႈလႈပ္ရွားေရးသမားမ်ား၊ အလုပ္သမားသမဂၢမ်ား၊ လူ႕အခြင္႔အေရးလုိလားသူမ်ားႏွင္႔ ႏိုင္ငံေရးအေတြး အေခၚရွင္မ်ား၏ အၿမင္တြင္ ထံုးတမ္းစဥ္လာအယူအဆမ်ားက ဒီမိုကေရစီသေဘာတရားမ်ားစြာကို ကန္႔သတ္ထားသည္။ ထံုးတမ္းစဥ္လာ အယူအဆမ်ားကို ေ၀ဖန္သံုးသပ္သူမ်ားက စစ္မွန္ေသာဒီမိုကေရစီ တြင္ရွိေသာ အခြင္႔အေရးမ်ားသည္ ယခုအခါ ႏိုင္ငံသားမ်ားအား တရား၀င္သတ္မွတ္ေပးထားသည္႔ အခြင္႔ အေရးမ်ားထက္ မ်ားစြာပိုသည္ ဟုဆိုသည္။ တရား၀င္သတ္မွတ္ေပးထားသည္႔ အခြင္႔အေရးဆိုသည္မွာ ႏိုင္ငံ သားမ်ားအေနၿဖင္႔ မိမိတို႔အား အုပ္ခ်ဳပ္မည္႔သူမ်ားကို မိမိတို႔ကိုယ္တုိင္ ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင္႔ရွိၿခင္း ၿဖစ္သည္။ စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီကေပးထားသည္႔ အခြင္႔အေရးမ်ားတြင္ စီးပြားဥစၥာရွာေဖြစုေဆာင္းခြင္႔ႏွင္႔ လူမႈေရး တရားမွ်တမႈမ်ားလည္း ပါ၀င္သည္ ။ လူမႈေရး ၊ တရားမွ်တမႈကို ၿမင္႔ၿမတ္စြာ မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါက ယခုလုိ အကန္႔အသတ္ႏွင္႔သာ ရွိေနသည္႔ ကာလမ်ိဳးတြင္ပင္ ဒီမိုကေရစီအတြက္ အႏၱရာယ္က်ေရာက္ႏိုင္သည္ဟု ဆိုသည္။ ဤကိစၥသည္ မေသရံုစားေလာက္သည္႔ လုပ္ခရရွိေရးအတြက္ အလုပ္လုပ္ေနၾကေသာ ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲ ကမၻာႏွင္႔သာ သက္ဆိုင္သည္မဟုတ္ ။ ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးကမၻာမွလုပ္သား သန္းေပါင္းမ်ားစြာႏွင္႔လည္း သက္ဆိုင္ သည္။ ခ်မ္းသာေသာႏိုင္ငံမ်ားတြင္ လူဦးေရအေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ဆင္းရဲသည္ဟု သတ္မွတ္ထားသည္ထက္ နိမ္႔က်သည္႔အေၿခအေနတြင္ ေနထိုင္ၾကရသည္ ။ ယင္းတုိ႔အထဲတြင္ ႏိုင္ငံရင္းသားမ်ား ၊ ၿပည္ပမွ ၀င္ေရာက္ လာသူမ်ား၊ တိုင္းရင္းသားလူနည္းစုမ်ား၊ အမ်ိဳးသမီးႏွင္႔ ကေလးမ်ားပါ၀င္သည္။ ထိုသူမ်ားသည္ ပညာသင္ယူ ႏိုင္သည္႔ အခြင္႔အေရးကိုလည္း အၿပည္႔အ၀မရရွိၾကေခ် ။ ယခုအခါ ခ်မ္းသာေသာႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ဒီမိုကေရစီ သည္ ေဘးအႏၱရာယ္ႏွင္႔ ၾကံဳေတြ႔ႏိုင္ေၾကာင္း သိသာၿမင္သာေသာ အေၿခအေနတြင္ ရွိေနၿပီၿဖစ္သည္။ လြန္ခဲ႕ ေသာ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားအတြင္း ခ်မ္းသာသူမ်ားႏွင္႔ အၿခားသူမ်ားအၾကား ၀င္ေငြႏွင္႔ ၾကြယ္၀မႈကြာၿခားၿခင္းမွာ ပို၍က်ယ္၀န္းလာခဲ႕သည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ႏိုင္ငံပိုင္ကုမၸဏီမ်ားကို ပုဂၢလိကပိုင္ ၿပဳလုပ္ၿခင္းႏွင္႔ စီးပြား ေရးဆိုင္ရာ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒမ်ားကို ဖ်က္သိမ္းၿခင္းတုိ႔ေၾကာင္႔ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခန္းက႑ႏွင္႔ ႏိုင္ငံေတာ္အား အမွီၿပဳေနရသည္႔ မဲဆႏၵနယ္တုိ႔၏ အခန္းက႑မွာ သိသိသာသာေလ်ာ႔က်ခဲ႕ရသည္ ။ ယင္းသုိ႔ၿဖစ္ရၿခင္း ေၾကာင္႔ အဆံုးအၿဖတ္ေပးၿခင္းသည္ လုပ္ငန္းၾကီးမ်ား၏ လက္တြင္းသုိ႔ က်ေရာက္ခဲ႕ရသည္ ။ ဤစနစ္က လူသားကိုယ္တုိင္ မဲေပးၿခင္းမဟုတ္ေတာ႔ဘဲ ေဒၚလာႏွင္႔ ယူရိုတို႔က ဆႏၵမဲေပးသည္႔ သေဘာသက္ေရာက္ ခဲ႕ေလသည္။
စီးပြားေရး မညီမွ်မႈ က်ယ္၀န္းၿခင္းသည္ ဒီမုိကေရစီအတြက္ အင္အားၾကီးမားေသာ ရန္သူၿဖစ္သည္။ ခ်မ္းသာ ေသာႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ဤသို႔ ၿခိမ္းေၿခာက္မႈသည္ တစ္ေန႔တစ္ၿခားၾကီးထြားလာေနေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရသည္။
Ref: Democracy Groundwork Guide, PP7 - 15
ဘုန္းလူလွ ၏ The Hot News vol.1 , No-3 ပါ ေဆာင္းပါးအား ၿပန္လည္ေဖၚၿပၿခင္းၿဖစ္ပါသည္ ။
