အရွက္ နဲ႔ ပတ္သတ္လုိ႔ လူၾကီးမိဘေတြေၿပာေနၾကစကားေလး တစ္ခြန္းကို အမွတ္ရမိတယ္ ။ “အရွက္ဆိုတာ ရွိ သင္႔တဲ႔ေနရာမွာ ရွိရတယ္” ။ ေနရာတကာမွာ အရွက္မရွိပ်က္တီးပ်က္ေခ်ာ္ အေၿပာင္ အပ်က္ ေတြ လုပ္ တတ္တဲ႔ ကေလးေတြကို ဆံုးမတဲ႔ စကားေလးပါ ။ ေနာက္တစ္ခုက “အေၾကာက္” တရာေပါ႔ ။ အေၾကာက္ တရာမရွိဘူး ဆို တာနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီးေတာ႔လည္း လူၾကီးေတြ ကေနရာတကာပါတတ္တဲ႔ကေလး ၊လူၾကီး စကားေၿပာတတ္တဲ႔ ကေလး ေတြဆိုရင္ အေၾကာက္တရားမရွိ ကေလးေနရာ ကေလးမေနဘူး ၊ ေနရာ တ ကာ ပါတာပဲ။ အသိၾကေတာ႔ ေရွ႕က ေၿပာခဲ႔တဲ႔ အရွက္ အေၾကာက္ဆိုတာထက္ အဆမ တန္ေလး နက္ သြားၿပီလို႔ ယူဆမိတယ္ ။ အသိလို႔ ဆို လိုက္တာနဲ႔ စကားေၾကာၾကီးက ရွည္ေတာ႔မွာ ။ အဲဒီေတာ႔ အတိုးဆံုး ခ်ံဳ႕လိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ႔ အမွား၊ အမွန္ ခြဲ ၿခားသိဖို႔ပါပဲ။
ဒီလုိဆိုေတာ႔ အမွားအမွန္ကို ခြဲၿခားတတ္တဲ႔ အသိ ရွိမယ္ဆိုရင္ၿဖင္႔ ရွက္ရမွာကိုလည္း ရွက္ရမွန္းသိလာမယ္၊ ေၾကာက္ရမွာကိုလည္း ေၾကာက္ရမွန္းသိလာမယ္ ။ လူတစ္ေယာက္အတြက္ လူ႔ေလာကလူ႔၀န္းက်င္နဲ႔ ကိုယ္ သိသင္႔သိထိုက္တဲ႔ အသိမွန္ ေလးေတြေတာ႔ ရွိထားရင္ၿဖင္႔ လူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံရတာ အဆင္ေၿပတာေပါ႔။ လူ႕ဂလန္႔ ဂြစာ ဆိုတဲ႔ စကားက ရြာမွာေတာ႔ အၿမဲတမ္းၾကားေနရတာပဲ။ ဒီစကားကို ဘာေၾကာင္႔ေၿပာၾကသလဲ ဆိုတာကို စဥ္းစားၾကည္႔ၿပန္ေတာ႔ အေၿပာခံရတဲ႔သူဟာ စကားေၿပာရာမွာေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္အမူအ ရာ ႏႈတ္အမူအရာေသာ္လည္းေကာင္း အရွက္တရားအေၾကာက္တရား ကင္းမဲ႔ေနတယ္ဆို သေဘာေပါက္ လာတယ္ ။ တစ္ခ်ိဳ႕မိန္းခေလးတန္ေပမယ္႔ အေၿပာၾကမ္းတယ္၊ ၿမန္မာၿပည္မွာ ၿမန္မာမိန္းခေလးေတြဟာ ေခတ္နဲ႔အညီ အ၀တ္အစားေတြလုိက္၀တ္တဲ႔ အခါမွာ အရွက္တရားမဲ႔လုိက္တာလို႔ ေနာက္ကြယ္မွာ ေၿပာေန သံေတြလည္း ၾကားေနရပါတယ္။ ဒါကေတာ႔ ၀တ္သင္႔သေလာက္၀တ္ၾကပါ။ ကိုယ္႔လူမ်ိဳးကိုယ္႔ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ လည္း ကိုက္ညီေအာင္ေတာ႔လုပ္ၾကေပါ႔။
အေၾကာက္တရားမရွိဘူး ဆိုတဲ႔ ေနရာမွာလည္း သတိထားစရာေတြရွိပါတယ္ ။ မေၾကာက္သင္႔တဲ႔ေနရာေတြ မွာ အရမ္းကာေရာ မေၾကာက္ၾကပါနဲ႔ ။ လူေတြက ဘယ္လုိၿဖစ္ေနလဲ ဆိုေတာ႔ ရဲစခန္းတို႔၊ တရားရံုးတို႔ ေရာက္ ရင္ အရမ္းေၾကာက္တတ္ၾကတယ္ ။ ကိုယ္မဟုတ္ရင္ မဟုတ္ဘူး ။ ဟုတ္ခ်င္လဲ ဟုတ္တယ္။ ရဲရဲ၀ံ႔၀ံ႔ရွိၾက ေစခ်င္တယ္။ ဒီလုိဘာေၾကာင္႔ ေၿပာသလဲဆိုေတာ႔ မၿဖစ္သင္႔တာေတြၿဖစ္ေနတဲ႔ သတင္းေတြက ခဏခဏ ၾကားေနရလုိ႔ပါ ။ အၿပစ္မရွိတာေတာင္မွ ေငြနဲ႔လုိက္ၿပီး ေထာင္မက်က်ေအာင္လုပ္တယ္ဆိုတာေတြရွိေနပါ တယ္။ အဲ႔ဒီေတာ႔ဗ်ာ အမွန္တရားအတြက္ကို ရဲရဲရင္ဆိုင္ မေၾကာက္ပါနဲ႔ လို႔ေၿပာခ်င္တာပါ။ လုပ္သင္႔တာကို လုပ္ရဲရမယ္။ ေနရာတကာမွာ မေၾကာက္ၾကပါနဲ႔လုိ႔ ေၿပာခ်င္တာ။ မဟုတ္တာလုပ္တာကို မဟုတ္မွန္းလဲ သိတယ္ ။ ေၾကာက္လို႔ ၿပန္မေၿပာရဲၾကဘူး ။
အသိနဲ႔ အရာရာကို စဥ္းစားဆင္ၿခင္ၾကည္႔ၾကမယ္ဆိုရင္ အားလံုးၿပည္႔စံုသြားမွာေတာ႔ မုခ်ပါပဲ ။ အသိက ေတာ္ ေတာ္ေလး အေရးၾကီးတယ္ေနာ္ ။ ဥပမာေလး တစ္ခုေလာက္ေၿပာခ်င္တယ္ ။ တေလာတံုးက မိတ္ေဆြဦး ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ အတူ ဆိုင္မွာ ေန႔လည္စာသြားစားၾကတယ္ ။ သူက ဆန္ကုန္သည္ ဆန္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ပါ။ သူက ထမင္းလိုက္ေကၽြးမယ္ဆိုလို႔ လုိက္သြားတယ္။ သူက အေသာက္အစား နည္းနည္းရွိတယ္ ။ ပညာတတ္ တစ္ေယာက္ပါ ။ ဆိုင္ေရာက္ေတာ႔ သူက ထမင္းစားခါနီး အရက္ကေလး နည္းနည္းမွာေသာက္တယ္။ သူနဲဲ႕ စကားေတြေၿပာၿဖစ္တာက သူ႔ဆိုင္ အတြက္ ဆိုင္းဘုတ္ လိုဂို(Logo) ေလးထုတ္ေပးဖို႔ စကားေၿပာၾကရင္း သူက တရားစကားေလးေတြေၿပာလာတယ္။ သူဆန္အိတ္ေတြမွာ လိုဂိုရယ္ ဆန္အမ်ိဳးအစားရယ္ လိပ္စာရယ္ ၿပီးေတာ႔ သူက ဆရာေတာ္ၾကီးေတြရဲ႕ ၾသ၀ါဒ စကားေလးေတြကိုလည္း ဆန္အိတ္တိုင္းမွာ ရိုက္ခ်င္တယ္လို႔ တိုင္ပင္တယ္။ သူ႕အိတ္ထဲမွာလည္း တရားစာအုပ္ေသးေသးေလး တစ္အုပ္ပါလာတယ္။ ေနာက္ၿပီး သူက အဲ႔ဒီတရားစာအုပ္ေလးေတြကို ဆန္ဆိုင္မွာ ဓမၼဒါန ၿဖန္႔ေ၀အံုးမွာ။
သူဆန္အိတ္မွာ ဆရာေတာ္ၾကိးေတြရဲ႕ ၾသ၀ါဒေရးမယ္ဆိုတဲ႔ အခ်က္ကို အေသအခ်ာစဥ္းစာမိတယ္။ ပထမ ေတာ႔ သူေၿပာတာကို လက္ခံသလုိ လက္မခံသလိုနဲ႔ ေပါ႔ ။ ေနာက္ေတာ႔ ဦးေလး အဲဒါေတာ႔ မလုပ္သင္႔ဘူး ထင္တယ္ဗ်လုိ႔ ေၿပာမိတယ္။ သူက “ဟ - ဘာလို႔လဲကြ အားလံုးကို အသိေတြရေစခ်င္တာ - တရားကို တကယ္ သိေစခ်င္တာ”။ ဟုတ္ေတာ႔ ဟုတ္ပါတယ္ “ဒါေပမယ္႔ဦေလးရယ္ လူတိုင္းမွာ ဘာသာတရား ရွိၾက တယ္၊ ဘယ္ဘာသာ၀င္ပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ကိုယ္နဲ႔ဆိုင္တဲ႔ ဘာသာအေၾကာင္းေတာ႔ အနည္းနဲ႔ အမ်ားသိၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔လည္း သိတဲ႔ အတိုင္း မလိုက္ႏိုင္ၾကဘူး မွတ္လား ”။ အင္းအေၿခအတင္ေလးေတာ႔ေၿပာလာၾကၿပီ။ ဘာကို ဥပမာေပးၿပီး ေၿပာလိုက္မိလဲ ဆိုေတာ႔ “ ဦေလး ဗုဓၵဘာသာ၀င္မွတ္လား ဘုရားေဟာထားတဲ႔ တရား ေတြကိုလည္း ဦေလးသိတာပဲ .. ဘုရားက အရက္ေသာက္တာ မေကာင္းဘူး လို႔ေဟာထားတယ္ မွတ္လား.. ဒါေပမယ္႔ ဦးေလးသိသိၾကီးနဲ႕ ေသာက္ေနမိတယ္မွတ္လား.... ဒီလုိပါပဲ ဦးေလး လူေတြမွာ နည္းနည္းသိတဲ႔ သူ မ်ားမ်ား သိတဲ႔ သူ ... သူ႕အသိနဲ႔သူ ရွိေပမယ္႔ တကယ္မလိုက္နာ ႏိုင္ၾကပါဘူး ။ အဲဒီေတာ႔ ဦးေလးၿဖစ္ခ်င္ တယ္ဆိုရင္ေတာ႔ ဆိုင္မွာ စာလံုးလွလွ ေဖာ္ၿပီးကပ္ထား ။ စာအုပ္ေတြ ဓမၼဒါန လုပ္ခ်င္တယ္ဆိုတာလုပ္ အဲ႔ဒါ ပိုသင္႔ေတာ္ပါတယ္။ ဆန္အိတ္မွာဆိုေတာ႔ အလုပ္သမားကလည္း နင္းမယ္ ေနရာတကာနဲ႔ တရားစကား လံုး ေတြနဲ႔ မသင္႔ပါဘူး ဆိုတာကို သူလက္ခံသြားပါတယ္။
အခုေတာ႔ သူ ဓမၼဒါန အၿဖစ္ စာအုပ္ကေလးေတြလည္း ဆန္ဆိုင္မွာ ေ၀ေပးေနပါတယ္။ အရက္ကိုလည္း ၿဖတ္လိုက္တာ ႏွစ္ပတ္ေက်ာင္သြားပါၿပီ ။ သိသိနဲ႔လုပ္ေနတ႔ဲ အလုပ္မွားေတြကို အသိနဲ႔ပဲၿပန္လည္ ခ်ဳပ္ထိ္န္း သြားရင္ၿဖင္႔ ေလာကမွာ ေက်နပ္စရာေပါ႔ဗ်ာ ။ တစ္ခ်ိဳ႕ၾကေတာ႔ မွားမွန္းေတာ႔ သိပါရဲ႕ ။ မွားမွန္းသိရက္နဲ႕ ဆက္လုပ္ေနၾကမယ္ ဆိုရင္ေတာ႔ လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းက လက္မခံတဲ႔ သူတစ္ေယာက္ၿဖစ္သြားမွာေပါ႔ ။ သမိုင္း မွတ္တိုင္မွာလည္း မလုပ္သင္႔တဲ႔ အမွားေတြလုပ္မိတာေၾကာင္႔ သမိုင္းဆိုးၾကီး က်န္ခဲ႔ ရမွာေပါ႔ ။ အသိ နဲ႔ထိန္း ခ်ဳပ္၍ အမွားေတြကို မလုပ္မိေစခ်င္တဲ႔ ဆႏၵနဲ႔ ေရးသားအပ္ပါတယ္ ။ ။
ကိုယ္႔အေတြး ကိုယ္႔အၿမင္
0 comments:
Post a Comment
never ... never ... never ...never ... never Give Up !