သမိုင္းထဲက စာမ်က္ႏွာေတြကို ၿပန္လွန္ဖတ္မိေတာ႔ အားတက္ဖုိ႔ေကာင္းလုိက္တာ။ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ တုိက္ပြဲ မွာက်ဆံုးေတာ႔ အေမၿဖစ္သူက ေအာ္..ေအာ္ၿပီး ငိုသတဲ႔။ ငုိေနရင္းနဲ႔ပဲ မွတ္ေလာက္သားေလာက္ စကားေလး ကိုေၿပာသြားေသးတယ္။ “ ေအာင္ေက်ာ္ေရ မင္းေသတာကို အေမ၀မ္းနည္းလုိ႔ ငိုတာမဟုတ္ဘူး။ မင္းလုိသားမ်ိဳး အေမေနာက္ထပ္မေမြးနိုင္ေတာ႔မွာကို ၀မ္းနည္းလုိ႔ ငိုတာပါ ” တဲ႔။ ဒီေခတ္မွာ အဲဒီလုိအေမမ်ိဳး ရွာလုိ႔ေတြ႔ ႏိုင္ေသးလား။ ၾကားဖူးတဲ႔ စကားပံုတစ္ခုက ေတာ္ေလး၀ ၀င္တဲ႔ အမ်ိဳးသမီးက “အမရာ၊ ကိႏၷရီ၊မဒီ၊သမၺဴလ” ဆိုတဲ႔ ေလးေယာက္ပဲရွိတယ္။ အဲဒီေနာက္မိန္းမေတြ ဘယ္မိန္းမမွ ေတာ္ေလး၀ ၀င္ မဟုတ္ေတာ႔ဘူးတဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္အေမ အပါအ၀င္ေပါ႔ဗ်ာ။ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ရဲ႔ အေမမ်ိဳးကလည္း အဲဒီ တစ္ေယာက္ပဲ ရွိတယ္လုိ႔ ေတာ႔ မၿဖစ္ပါေစနဲ႔။
လူကေတာ႔စကားထဲ ထည္႔ေၿပာလုိ႔မရပါဘူး။ အရည္အခ်င္းမွ မၿပည္႔၀ေသးတာပဲ။ ဒါေပမယ္႔ စိတ္ဓာတ္ေလး ကေတာ႔ ႏိုင္ငံေရးေယာင္ေယာင္ ဘာေယာင္ေယာင္ ညာေယာင္ေယာင္ ေပါ႔ဗ်ာ။ ငယ္စဥ္ကတည္းက ႏိုင္ ငံေရး စကားေတြၾကားခဲ႔ဖူးလုိ႔ ႏိုင္ငံေရးစိတ္ဓာတ္ေလးေတာ႔ ကိန္းေအာင္းေနေလရဲ႕။မဲမဲၿမင္ရင္ ဘာၿဖစ္ၿပီလဲ။ ဘယ္သူစိတ္၀င္စားစား မစားစား ကိုယ္ကေတာ႔ စိတ္၀င္တစားရွိတယ္။ နိဒါန္းကို ၿပန္ဆက္ရရင္ ကၽြန္ေတာ္ တုိ႔ ေခတ္လူငယ္ေတြ ဆင္ၿခင္တံုတရား သိပ္ၾကီးမားတယ္။ ဘာေၾကာင္႔လဲ ၿပန္ေထာက္ၾကည္႔လုိက္ေတာ႔ သြားေလသူတုိ႔ရဲ႕အၿဖစ္ေတြက အၿမတ္မရ၊ သၿဂိဳင္းၾကြခဲ႔ရတဲ႔ အၿဖစ္ေတြက မ်ားသကိုးဗ်။ ၾကားလုိက္တာနဲ႔ ၾကက္သီးထစရာေတြ။
အဲဒီေတာ႔ မိဘေတြကလည္း ကိုယ္႔သား ကိုယ္႔သမီးေလးေတြအေပၚစိုးရိမ္စိတ္ၾကီးတယ္။ ဆံုးမတာကိုက “ရုတ္ရုတ္ ရုတ္ရုတ္ထဲ ၀င္မပါနဲ႔။ နင္တုိ႔လုပ္လဲ ဘာမွမထူးဘူး။ မိသားစုေတြ ဒုကၡေရာက္တာပဲရွိတယ္။” ဆိုၿပီး ဟုိ႔လူ႔အၿဖစ္၊ ဒီလူ႔အၿဖစ္ (ဥပမာ - ဇာဂနာ၊ ကိုမင္းကိုႏိုင္) အစရွိတဲ႔ ရစရာမရွိ ဆင္းရဲဒုကၡခံေနၾကရတဲ႔ အၿဖစ္ ေတြနဲ႔ သာဓကၿပၿပီး ေၿပာဆိုဆံုးမေလေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးကို ေၾကာက္ေနၾကတဲ႔ လူငယ္ေတြက မ်ားလွသေပါ႔။ တစ္ခါတေလ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ရပ္ေတြကိုၾကားသိရၿပီး “ သေဘာမတူႏိုင္၊ ကန္႔ ကြက္တယ္” စသၿဖင္႔ စသၿဖင္႔ ေပါ႔ဗ်ာ။ ေၿပာၾကတယ္။ စိတ္ထဲမွာပဲ ေၿပာတယ္။ ကိုယ္႔ခံစားခ်က္ ကိုယ္႔အၿမင္ ကို ရဲရဲတင္းတင္း မဖြင္႔ဟရဲဘူးေလဗ်ာ။ လူတစ္ရာကို အမွန္အတုိင္းေၿပာပါဆိုၿပီး စစ္တမ္းေကာက္ၾကည္႔ စမ္း ပါ။ လက္ရွိအစိုးရကို ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ေသာၿပည္သူေတြက ကန္႔ကြက္ၾကလိမ္႔မယ္။ ဒါေပမယ္႔ ေစာင္႔ ၾကည္႔ေသးတာေပါ႔ ဆိုတဲ႔ စကားေလးနဲ႔ပဲ အဖမ္းခံရမွာေၾကာက္ေတာ႔ ၿငိမ္ေနၾကတယ္ေလ။
ေယာက္်ားေတာ႔ ေယာက်္ားပဲဗ်။ ဘာနဲ႔ အလားသ႑ာန္တူသလဲဆိုရင္ “ က်ား ... က်ား ... ဘာက်ား လဲေမးေတာ႔မွ စကၠဴက်ား ၿဖစ္ေနတယ္။” ဘယ္မွာ အစြမ္းရွိမွာလဲ။ အတိတ္သမိုင္းမွာေတာ႔ ၿမန္မာ လူယ္ေတြ ဟာ အဂၤလိပ္ကိုေတာ္လွန္၊ ဂ်ပန္ကိုကာၿပန္ ရရာလက္နက္နဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ အတြက္ ရြပ္ရြပ္ခၽြန္ခၽြန္ ေတာ္လွန္ ခဲ႔ၾကတယ္။ တစ္ခ်ိန္က ေရႊထီးေဆာင္းခဲ႔တာေတြကိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ အခြင္႔သင္႔တိုင္း စားၿမံဳၿပန္တတ္ ၾကပါတယ္။ တစ္ခါက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတုိ႔ရဲ႕ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ပါ၀င္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ တပ္မေတာ္ သားေဟာင္းၾကီး တစ္ေယာက္က သူ႔အေနနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ဘယ္ေလာက္ေလးစားသလဲဆိုရင္ “ၿဖစ္ႏိုင္ရင္ အနေႏၱာအနႏၱ ငါးပါးကို တစ္ပါးတိုးၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အပါအ၀င္ အနေႏၱာ အနႏၱ ေၿခာက္ပါး လုပ္ပစ္လုိက္ခ်င္တယ္” တဲ႔။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကလြဲၿပီး ဘယ္သူ႔မလဲ မေလးစားဘူး။ ဘယ္ေကာင္မွ လဲ မေၾကာက္ဖူး တဲ႔ ဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေခတ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္တုိ႔ ေခတ္မွ မဟုတ္ေတာ႔တာဗ်ာ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တုိ႔ေလာက္မစြမ္းသလုိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တုိ႔ လုိလဲ လုပ္ဖို႔ေတာ႔ မလိုေတာ႔ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ သမိုင္းတစ္ေခတ္ရဲ႔ သားေကာင္းရတနာေတြေတာ႔ ၿဖစ္ခ်င္ ၾက ေပမယ္ေပါ႔။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ေယာက္်ားထဲက ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ပါပဲ။ အဲဒီေတာ႔ ေယာက္်ားစ ကားေလး နည္းနည္းေၿပာၾကည္႔ခ်င္တယ္။
“ငါ ေယာက်္ားကြ၊ လက္ . . .လက္ခ်င္း ခံရင္ခံရပေစ၊ ခ်မယ္။ တုတ္ ... တုတ္ခ်င္းေပါ႔။ ဓား ... ဓားခ်င္းဆိုလဲ ငါတုိ႔ ကိုင္တဲ႔ ဓနိခုတ္ဓားက ဘရိတ္ဓားထက္ ၿမတယ္။ ယွဥ္ခုတ္ရဲပါတယ္။ ေဟာ ... ေဟာ လာေနၿပီ ေသနတ္ ေတြနဲ႔ လဲဆိုေရာ .... ကၽြန္ေတာ္အပါ၀င္ သူငယ္ခ်င္းတစ္စု ေၿပးလုိက္တာ အသံထက္ ၿမန္တဲ႔ ေလယာဥ္ပ်ံေတာင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကို မွီမွာ မဟုတ္ဘူးနဲ႔ ထင္တယ္။ အဲဒီလုိ ... အဲဒီလုိ ၿဖစ္ေနၾကတာ။
ၾကားထဲက ငထြားခါးနာမွာ ေၾကာက္လုိ႔ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာၾကီးထဲကို ထဲထဲ၀င္၀င္ မတိုးရဲၾကတာပါ။
အမွန္ေတာ႔ ေၾကာက္စရာအၿဖစ္ေတြးေနၾကတဲ႔အတြက္ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာၾကီးက ေၾကာက္စရာေကာင္းေနတာ ပါ။ ကိုယ္႔ရဲ႕ ထင္ၿမင္ယူဆခ်က္ဟာ မွားခ်င္မွားမယ္။ မွန္ခ်င္လည္း မွန္မယ္။ ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္း ခ်ၿပရဲတဲ႔ သတၱိ ဟာဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံသားေကာင္း တစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္လုိ႔ပဲ ယူဆမိပါတယ္။။ ။ ။
ေမာင္ဗိုလ္ကေလး
0 comments:
Post a Comment
never ... never ... never ...never ... never Give Up !