လူငယ္ေတြ မအေအာင္လို႔ ဆရာေအာင္သင္း

ယခုတစ္ေလာတြင္ ဂ်ာနယ္ေတြပလူပ်ံေအာင္ ထြက္လာသည္ကို အားလံုးသိေနၾကပါသည္။ ဂ်ာနယ္ အမည္ ေတြကလည္း ဗမာလုိကနည္းနည္း အဂၤလိပ္အမည္ေတြကပိုၿပီး မ်ားေနေရာ႔သလား ထင္မိသည္။ ထြက္ သမွ် ဂ်ာနယ္ေတြကိုလည္းစံုတကာေစ႔ေအာင္မဖတ္ႏိုင္ေတာ႔ပါ။လက္လွမ္းမွီသမွ်ေလးကိုသာဖတ္ႏိုင္ေတာ႔ သည္။

ဒီလုိ ဖတ္ရသမွ်တြင္ မၾကာေသးမွီအတိတ္သမုိင္းေတြကို ၿပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ထားသည္တုိ႔ ကိုေတြ႔လိုက္ရ ေသာ အခါ ကၽြန္ေတာ္ၿဖင္႔အလြန္၀မ္းသာမိသည္။ဆိုပါစုိ႔ မွတ္မိသမွ်ကိုေၿပာရလွ်င္ “ ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ ေနာက္ ဆံုး ေန႔မ်ား” “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ စ်ာပန” “ဦးလွ၏ ေထာင္ႏွင္႔လူသား” စသည္တုိ႔ၿဖစ္သည္။ ထုိထုိ ေသာ စာမ်ားကိုကၽြန္ ေတာ္ကိုယ္တုိင္ ဖတ္ခဲ႔ဖူးလွပါၿပီ။ တစ္ေခါက္မက ဖတ္ခဲ႔ဖူးပါသည္။ သုိ႔ပါလွ်က္ႏွင္႔ပင္ ၿပန္ကာ လွန္ကာ ဖတ္ေနမိ သည္။ ဖတ္ေနရင္းေရာ္ရမ္းေတြးေနမိသည္က ဒီေန႔လူငယ္ေတြရင္ထဲတြင္ ဘယ္ လုိခံစား မိၾကသလဲဟု မွန္းဆမိ ေနညၿခင္းၿဖစ္သည္။

ကၽြန္ေတာ္ပတ္၀န္းက်င္သို႔တကူးတက ေရာက္လာတတ္ၾကေသာလူငယ္မ်ားကေတာ႔ စာသမားေပသမား ေလး ေတြၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ဒီစာေတြကို ရွာေဖြဖတ္ရႈခဲ႔ၿပီးသားၿဖစ္ေနၾကေခ်သည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔သူတုိ႔က “ဂ်ာနယ္ ေတြကလုပ္စားေနၾကတာ” ဆိုတာမ်ိဳး၊ “အလြယ္လုိက္ၿပီးအေဟာင္းကို ၿပန္လည္တူးဆြေနတာပဲ” ဆို တာ မ်ိုဳးေၿပာတတ္ၾကသည္။ ဒီအခါတြင္ ကၽြန္ေတာ္ကေၿပာမိတတ္သည္။

“အဲလုိလဲမေၿပာနဲ႔ေလကြာ။ မင္းတုိ႔က စာေပသမားၿဖစ္ေလေတာ႔ ဒီစာေတြကို ဖတ္ခဲ႔ၿပီးသားၿဖစ္မွာေပါ႔။ ဒါေပ မယ္႔လူငယ္ရာခိုင္ႏႈန္းဘယ္ေလာက္မ်ားမယ္ထင္သလဲ။ လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ လြန္ခဲ႔တဲ႔ႏွစ္ ၂၀ ေလာက္က ႏိုင္ငံေရးေတြ၊ အေရးအခင္းေတြ အေၾကာင္းကိုသာသိၾကေတာ႔တာ။ အဲဒီဟုိဘက္ဆိုရင္ မသိၾက ေတာ႔ဘူး။ ဒီဂ်ာနယ္ေတြမွာ ေရွးေဟာင္းေနာက္ၿဖစ္ မွတ္တမ္းေတြကို ေတြ႔လိုက္ရေတာ႔ ငါတုိ႔ဒါေတြကို မသိပါ လားရယ္လုိ႔ သူတုိ႔ကိုသူတို႔ သိသြားရင္ကို အၿမတ္ထြက္တယ္ဆိုရမွာေပါ႔။ ဒီထက္ပိုၿပီး သက္ဆိုင္ရာ သမိုင္း ေၾကာင္းေတြ ရွာေဖြမယ္၊ ဖတ္ၾကမယ္ဆိုရင္နည္းတဲ႔ အၿမတ္လား။ အဲဒီလုိလဲ တြက္ဦးမွေပါ႔”။

နာမည္ၾကီး ၀တၳဳဆရာတစ္ေယာက္က ေဒါက္တာသန္းထြန္းအား “သမုိင္းကုိ ဘာေၾကာင္႔သင္ရတာလဲ ဆရာ” ဟုေမးရာ “ဆရာၾကီးက မအေအာင္လို႔” ဟု ခပ္တုိတိုေၿဖသြားေၾကာင္း ဖတ္ခဲ႔ရဖူးပါသည္။ ထုိစကားတစ္ခြန္း အတြက္ သြားေလသူ ဆရာၾကီးအားေက်းဇူးအထပ္ထပ္ တင္ေနမိသည္။ ရုတ္တရက္ၾကည္႔လုိက္လွ်င္ သူေလ႔ လာရာ ဘာသာရပ္ကို ထိပါးသေယာင္ေမးလုိက္ေသာေၾကာင္႔ ဘုဆတ္ဆတ္ ေၿဖလုိက္သည္ဟုထင္ရသည္။ တကယ္ဆုိေတာ႔ တိုတိုႏွင္႔ နားထဲစြဲသြားေအာင္ ေၿပာလိုက္ေသာ အေၿဖမ်ိဳးညဖစ္သည္။

လူငယ္တုိ႔သည္ ကမၻာ႔သမိုင္းကို အသာထားလိုက္ဦး ၿမန္မာ႔သမိုင္းကိုေတာ႔ၿဖင္႔ သိေနသင္႔သည္။ ၿမန္မာသ မိုင္းတြင္လည္း ေရွးေဟာင္းေခတ္ေတြကို အသာထားလုိက္ဦး ကိုလိုနီေခတ္သမိုင္းေလာက္ကိုေတာ႔ၿဖင္႔ တီးမိ ေခါက္မိရွိေနသင္႔သည္။ ခုေတာ႔ၿဖင္႔ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ဟု ဆိုလုိက္လွ်င္ “ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္း” ေလာက္ကို ပဲသိတာမ်ိဳးၿဖစ္ေနၾကသည္။ လူငယ္လူအေတြေပါ႔။

ဒီလုိေၿပာလုိက္ေတာ႔ လူငယ္စာဖတ္ပရိတ္သတ္က ခံၿပင္းစိတ္ႏွင္႔ “ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဖတ္တယ္ ၊ သိတယ္၊ ဒါ ေၾကာင္႔လူငယ္ေတြတုိင္းေရးၿပည္ေရးကို စိတ္၀င္စားခဲ႔ၾကတာကို ဘာေၾကာင္႔မ်က္ကြယ္ၿပဳထားခ်င္တာလဲ” ဟု ကၽြန္ေတာ္ကို ရန္ေထာင္ခ်င္ၾကမည္ထင္သည္။ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ၿပန္ၿပီးေမးရပါလိမ္႔မည္။“ေကာင္းပါၿပီ ေမာင္ရင္တို႔လုိ စိတ္၀င္စားတဲ႔ လူငယ္ရာခိုင္ႏႈန္းဘယ္ေလာက္မ်ားရွိသလဲ။ ေတာေက်းလတ္ကိုပါ ထည္႔တြက္ သလား။ ေကာင္းပါၿပီ လက္ငင္းလြယ္ရာကို တြက္ၾကည္႔ရေအာင္ မၾကာေသးမွီက သမိုင္းေတြကို ေဖာ္ၿပတဲ႔ဂ်ာ နယ္ေတြနဲ႔  “ေကာ႔ေကာ္ကန္ကား၊ ေဖာ႔ေဖာ္လွန္ထား” ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ဘယ္ဂ်ာနယ္ေတြက ပိုၿပီးအေရာင္း သြက္သလဲ၊ ဘယ္ဂ်ာနယ္ေတြက ပိုၿပီးေစ်းၾကီးသလဲ။ ငါကေတာ႔မသိပါဘူး။ မင္းတို႔စဥ္းစားေစခ်င္လုိ႔ ေၿပာ လုိက္တာပါ” ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ထုိကဲ႔သုိ႔ပင္ ၿပန္ၿပီးေမးလုိက္ရပါလိမ္႔မည္။

မေန႔တစ္ေန႔က သတင္းစာထဲတြင္ ကြယ္လြန္သူ အဂၤလန္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း မစၥတာ၀င္စတန္ခ်ာခ်ီလ္၏ အံ ကပ္သြားတုကို ေလလံတင္ ေရာင္းခ်မည္ၿဖစ္ေၾကာင္း သြားတုဓာတ္ပံုႏွင္႔တကြပါလာသည္။ လူငယ္တစ္ဦးက ထိုသတင္းကို ဖတ္ၿပီး---

“သူတုိ႔အေနာက္ႏိုင္ငံက လူေတြက ထူးထူးဆန္းဆန္းပဲေနာ္။ ဒီအံကပ္သြားတုကို ဘာလုပ္မွာလဲ။ ပိုက္ဆံရွိလုိ႔ သက္သက္၀ယ္တာလည္းၿဖစ္မွာေပါ႔ေနာ္”ဟု ေၿပာပါသည္။

ထို႕ေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္က -

“ပိုက္ဆံရွိလို႔၀ယ္ႏိုင္တာလည္း ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ဒီေလာက္သာ မဟုတ္ေသးဘူးကြဲ႔။ ငါတုိ႔ဗုဒၶဘာသာ ၀င္ေတြမွာလဲစြယ္ေတာ္တုိ႔၊ ဆံေတာ္တို႔ ဆိုတာေတြကို အၿမတ္တႏိုးကိုးကြယ္ၾကတာ မဟုတ္လား၊ ၿမတ္စြာဘု ရားနဲ႔ေတာ႔လည္း မႏႈိင္းေကာင္းဘူးဆိုတာကို ငါနားလည္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ သူတုိ႔ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ေက်း ဇူးရွင္ပဲလုိ႔ေတာ႔ ရုိေသၾကတယ္။ ဒုတိယကမၻာစစ္ၾကီးမွာ ဂ်ာမဏီက အဂၤလန္ကၽြန္းကို ၀င္လာေတာ႔မလုိၿဖစ္ ေနၿပီး ဂ်ာမဏီရဲ႕ဗြီ၀မ္း၊ဗြီတူးဆိုတဲ႔ အေ၀းပစ္ ဒံုးက်ည္ေတြကလည္း တေ၀ါေ၀ါက်ေနသည္႔အၿပင္၊ ဂ်ာမန္ေလ တပ္ရဲ႕ ဗံုးဒဏ္ကို မရႈမလွခံေနရခ်ိန္ အဂၤလန္လည္း ေန႔က်မလား၊ ညက်မလား ၿဖစ္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ အံခဲၿပီးစစ္ ႏိုင္ေအာင္ ဦးေဆာင္တိုက္ခဲ႔တာ မစၥတာ ခ်ာခ်ီပဲ။ ၿပည္သူတုိ႔ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ကုိၿမင္႔တင္တဲ႔ အေနန႔ဲ ခ်ာခ်ီလ္ကလက္ညႈိး လက္ခလယ္ေလးႏွစ္ေခ်ာင္းကို အဂၤလိပ္စာလံုး V ပုသ႑ာန္ေထာင္ၿပေလ႔ရွိတယ္။ ဗြီဆို တာက (Victory)ေပါ႔ကြယ္။ ေအာင္ပြဲဆင္ၾကမယ္ေပါ႔။ အဲဒီမွာတင္ ဗြီဆိုတာ အေတာ္ၾကီးကို ေခတ္စားသြား တယ္။ အဂၤလိပ္စစ္သည္ေတာ္မ်ားအတြက္ ရာရွင္ေပးတဲ႔ စီးကရက္ထဲမွာေတာင္ ဗြီစီးကရက္ရယ္လုိ႔ ပါတယ္။ အဲဒါကိုယူၿပီး ငါတုိ႔ၿမန္မာၿပည္မွာလည္း ဗြီစီးကရက္လိုက္ေပၚခဲ႔ေသးတယ္။ မင္းတုိ႔ဒီေခတ္မွာလည္း ေကာင္မ ေလးေတြ/ေကာင္ေလးေတြ ဓာတ္ပံုရိုက္ၾကရင္ မစၥတာခ်ာခ်ီလုပ္သလုိ လက္ေခ်ာင္းေလးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေထာင္ထားတာေတြ႔ရတယ္။ ဗြီပဲလား... ဘာလဲေတာ႔ ငါမသိပါဘူး။ ထားလုိက္ပါေတာ႔ေလ သူတုိ႔ကသမိုင္းကို မေမ႔ၾကဘူး။ သမုိင္းကိုမေမ႔ၾကသလို သမိုင္းတြင္ေအာင္ ေက်းဇူးၾကီးတဲ႔သူေတြရဲ႕ ေက်းဇူးကိုလည္းမေမ႔ၾက ဘူး။ ဒါဟာအမ်ိဳးသားတည္တံ႔မႈအေၾကာင္းအရင္းထဲမွာ တစ္ခုပါေနတယ္”
ဤသို႔လွ်င္ၿပန္ေၿဖခဲ႔ပါသည္။

“လူလိမ္မာတုိ႔သည္ တစ္ပါးသူ၏ အမွားမွ သင္ခန္းစာထုတ္ယူသည္” ဟူေသာ စကားရွိပါသည္။ သမိုင္းကို ေလ႔လာ၍ သမိုင္းထဲက သင္ခန္းစာကို ယူတတ္လွ်င္ လိမၼာေရးၿခားရွိေသာလူငယ္မ်ား ၿဖစ္လာပါလိမ္႔မည္။ အ ထူးသၿဖင္႔ လူငယ္မ်ားသည္ သမိုင္းကို  ထုိက္သင္႔သေလာက္ေတာ႔ၿဖင္႔ သိေနသင္႔ပါသည္။ ယေန႔ေခတ္တြင္ လူငယ္မ်ားအဖို႔ စိတ္၀င္စားစရာေတြက နယ္ပယ္ေပါင္းစံုေနေတာ႔သည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ သမိုင္းဘက္သုိ႔ မ်က္စိ မေရာက္ႏိုင္ေအာင္ ၿဖစ္ေနေသးသည္။ ထုိအခါမ်ားတြင္ ဆိုခဲ႔ေသာ ဂ်ာနယ္အခ်ိဳ႕က ၿပန္ေၿပာင္းထုတ္ေဖာ္ၿပ လိုက္သၿဖင္႔ သူတုိ႔ကို လူငယ္ေတြကိုယ္စား ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေၿပာလုိက္ရပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္ေရးလုိသည္႔ အခ်က္မ်ား မၿပည္႔စံုေသးေၾကာင္း စာဖတ္သူသိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္လဲ အခြင္႔သင္႔ လွ်င္ဆက္လုိက္ခ်င္ပါေသးသည္။

လူငယ္မ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္၍ 13.8.2010 ရက္ထုတ္ The Hot News ဂ်ာနယ္  Vol-1,No-4 မွ

ဆရာ ဦးေအာင္သင္း ၏ ေဆာင္းပါးကို ၿပန္လည္ေဖာ္ၿပပါသည္