ေခတ္ႏွင္႔ေလွ်ာ္ညီေသာ ၀တ္ဆင္မႈ

တိုးတက္ေၿပာင္းလဲလာေသာ ေခတ္အေၿခအေနႏွင္႔ ၀တ္ဆင္ပံုအၿမင္ဆန္းေတြကို ဆိုဆံုးမလာခဲ႔ၾကသည္မွာ ၂၀ ရာစု မကုန္ခင္ ေလာက္က တည္းကပင္ၿဖစ္ေပေတာ႔သည္။ ၂၁ရာစုထဲ ေရာက္လာေသာ ယေန႔ေခတ္ တြင္ ဖက္ရွင္ (fashion) ေတြအမ်ိဳးမ်ိဳး တီထြင္ ဖန္တီးလာေသာအခါ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ေသာ ၿမန္မာဖက္ ရွင္ေတြ ေပ်ာက္ပ်က္လာ၍ ရယ္ဒီမိတ္(ready made) အေနာက္တိုင္း ဖက္ရွင္မ်ား အစမတန္ လႊမ္းမိုး လာ သည္။ ေခတ္ေနာက္ၿပန္ဆြဲ အေတြးမ်ိဳးႏွင္႔ တင္ၿပၿခင္းမဟုတ္ဘဲ ကမၻာဦးလူသားမ်ားအဆင္႔ကို ၿပန္ေရာက္ သြား မည္စိုးရိမ္သည္႔ အတြက္တင္ ၿပၿခင္းသာၿဖစ္ပါသည္။ ေခတ္ႏွင္႔ ေလွ်ာ္ညီေသာ၀တ္ဆင္မႈဟူသည္ ယဥ္ ေက်းသိမ္ေမြ႔ေသာ ၿမန္မာအမ်ိဳးသမီးတို႔၏ အစဥ္အလာကို ထိန္းသိမ္းေစလုိ၍ ေခတ္အေၿခအေနႏွင္႔ ရင္ ေဘာင္ တန္းႏိုင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၾက ေစလုိၿခင္း သာၿဖစ္သည္။

ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္ဟူသည္ ႏိုင္ငံတိုင္းတြင္ မရွိႏိုင္ေပ။ စကၤပူကဲ႔သို႔ေသာ ႏိုင္ငံမ်ိဳးတြင္ အစဥ္အလာယဥ္ ေက်းမႈဟူသည္ မရွိ ေၾကာင္း ေတြ႕ႏိုင္ေပသည္။ ရွိခဲ႔ၿပီးၿဖစ္ေသာ ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္သည္လည္း ထိန္းသိမ္းမွသာလွ်င္ အစဥ္တည္တံ႔ေပလိမ္႔မည္။ အမ်ိဳးသမီးမွ မဟုတ္ အမ်ိဳးသားတို႔သည္လည္း ၿမန္မာအ ၀တ္အစားထက္ အေနာက္တိုင္း အ၀တ္အစားကို ပိုမိုႏွစ္သက္လာၾကေပ သည္။ ၿမန္မာအ၀တ္အစားကို နာေရးကိစၥႏွင္႔ လူမႈေရးကိစၥ မၿဖစ္မေန၀တ္သင္႔ေသာအခါမွသာ ၀တ္ဆင္ၾကသည္။ အၿမင္အားၿဖင္႔ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ၀တ္ဆင္မႈသည္ ၿမန္မာ႔ ယဥ္ေက်းမႈေဘာင္အတြင္းမွ လြတ္ထြက္သြားၾကၿပီဟု လူၾကီးမိဘ တို႔ကဆိုၾကသည္။ ၀တ္ဆင္ပံုကို ၾကည္႔၍ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအား ေၿပာဆိုပံု စကားလံုးမ်ားပင္ ေၿပာင္းလဲလာ သည္ကို သတိၿပဳမိၾကေပလိမ္႔မည္။ အမ်ိဳးသမီး တုိ႔အား`လွပါတယ္´ ဟုေၿပာဆိုၾကရာမွ `လန္းပါတယ္´ ဟူ၍ၿဖစ္လာသည္။ ယခုအခါတြင္မူ `လန္ထြက္ေနပါတယ္´ ဟူ၍ ပင္ၿဖစ္လာသည္။ ၀တ္စားဆင္ယင္ ပံုကို ၾကည္႔၍ ေၿပာဆိုလာၾကၿခင္း ၿဖစ္ ေၾကာင္း သိႏိုင္ေပသည္။ လူၾကီးမိဘတို႔၏ ဆိုဆံုးမစကားတုိ႔သည္လည္း ၿမတ္စြာဘုရား၏ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း တရားမ်ားကဲ႔သုိ႔ပင္ သိပင္ သိၿငားလည္း လိုက္နာက်င္႔ၾကံသူ နည္းပါးသကဲ႔သုိ႔ပင္ ၿဖစ္ေခ်ေတာ႔သည္။

အလွအပ ၿမတ္ႏိုးတတ္သည္႔ သဘာ၀ႏွင္႔ တားဆီးပိတ္ပင္ရန္ မၿဖစ္ႏိုင္ေသာအေၿခအနတြင္ ၿမန္မာဖက္ရွင္ `လွလွႏွင္႔ယဥ္ ယဥ္´ေလးမ်ားကို တီထြင္ၾကေစခ်င္သည္။ သက္ၾကီးရြယ္အိုတို႔သည္ `ဒူးေပၚ´အ ဆင္႔စ ကတ္ အတို္ ၀တ္ဆင္သည္ကိုပင္ အၿမင္မ ၾကည္လင္ၾကေပ။ ယခုအ ေၿခအေနတြင္မူ `ဒူးေပၚ´အ ဆင္႔မ ဟုတ္ေတာ႔ေပ။ ဆိုလုိရင္းသုိ႔ ေရာက္ရွိရန္ အဂၤလိပ္လုိေၿပာရေကာင္းႏိုး၊ ၿမန္မာလိုေၿပာရေကာင္းႏိုး စဥ္းစား ရသည္။ ယဥ္ေက်းေသာ အသံုးႏႈံးကို ရွာေဖြၾကည္႔ၿခင္းသာၿဖစ္သည္။ ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ႏွင္႔ ေၿပာလုိ သည္မွာ ယခုအေၿခအေနသည္ ေပါင္တစ္၀က္ (Half Thigh) ပင္ၿဖစ္သည္။ ၿဖစ္ေပၚေနေသာ အေၿခအေန မွန္ပင္ၿဖစ္သည္။

ဆင္းရဲ၊ ခ်မ္းသာ ခြဲၿခားရန္မလြယ္ေသာ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈတြင္ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးတုိ႔ကို ေစာ္ကားလုိၿခင္း အလ်ဥ္းမပါေပ။ ဘက္စ္ကားေပၚမွ ထုိင္၍ လိုက္ပါလာစဥ္ ကားမွတ္တိုင္ခံုတန္းလ်ားေပၚတြင္ စကတ္ေပါင္ တစ္၀က္ ကမၸဏီ၀တ္စံုၿဖင္႔ ထုိင္ေနၾကေသာ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ဦးကို သတိ ၿပဳမိသည္။ ေက်ာပိုးအိတ္ေလးမ်ားကို ေပါင္ေပၚတင္ထား၍သာ ေတာ္ေသးေပသည္။ လုပ္ငန္းရွင္တို႔၏ အသံုးခ်ခံဘ၀တြင္ ယဥ္ေက်းမႈကို တန္ဖိုးမ ထားႏိုင္ေတာ႔ဘဲ ယဥ္ေက်းမႈကိုဖ်က္စီးေနသည္႔ စည္းမဥ္းစည္းကမ္းမ်ားကို တေသြမတိမ္းလိုက္ နာေနၾက ရပါသည္။ အလုပ္သမ မ်ား ထိုင္ေနသည္ကို မၾကည္႔ခ်င္ေသာ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားသည္ အထိုင္အထခက္ေသာ အ၀တ္အစားမ်ားကို ၀တ္ဆင္ေစ၍ အသံုးခ်ေနၿခင္း သက္ သက္သာၿဖစ္သည္။

ဤကဲ႔သုိ႔ေသာ အၿခင္းအရာကိုၾကည္႔၍ ေဘးခ်င္းယွဥ္ထိုင္လာေသာ ဦးေလးအရြယ္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးမွ ` ငါအဲဒါ ေတြ ေၾကာင္႔မို႔ လူငယ္ ေတြကို ေၿပာေၿပာေနတာ။ သူမ်ားအလုပ္မလုပ္ဖို႔။ ၿဖစ္ႏိုင္ရင္ အရင္းအႏွီး ေလာက္ သာရေအာင္ လုပ္၍လမ္းထဲတြင္ ပဲၿပဳတ္ သာေရာင္း စား ေစခ်င္တယ္´ ဟူ၍ပင္ၿဖစ္သည္။ ၿမန္မာယဥ္ ေက်းမႈေဘာင္မွ အစမတန္ ေခ်ာ္ထြက္ေန၍ မခံမရပ္ႏိုင္ရွိေသာေၾကာင္႔ ေၿပာဆိုၿခင္း သာ ၿဖစ္သည္။

အမ်ားၿပည္သူသံုးတယ္လီဖုန္းတြင္  ေပါင္တစ္၀က္ (Half Thigh) စကတ္ၿဖင္႔ ဖုန္းဆက္ေနေသာ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္အား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လမ္းေလွ်ာက္လာသူ ႏွစ္ဦးေငးေမာၾက၍ လူခ်င္းတိုက္ခါနီးမွ ပင္ `ေၾသာ္ . . . ေစာရီး´ ဟုမ်က္ ႏွာလႊဲလိုက္ၾက၏။ ဤကိစၥတြင္ `၀တ္သူႏွင္႔ ၾကည္႔သူ´ ဘယ္သူ႕အၿပစ္လဲဟု အစ္ကို တစ္ေယာက္အား ေမးမိသည္။ ၾကည္႔ေသာသူ မ်ားကလည္း မ်က္စိပဒါသရွိလွ၍ စိတ္မပါသည္႔တုိင္ မ်က္စိ ေရာက္တတ္ၾက၏။ အစ္ကို၏ ေၿဖၾကားပံုမွာ ` မိန္းခေလးေတြကလည္း လွခ်င္တဲ႔အမ်ိဳးဆိုေတာ႔ ေၿပာရ တာ႔ ခက္သားကြ။ ဒီလုိ၀တ္ရင္ ၀ိုင္းၾကည္႔ၾကမွာပဲဆိုတာကို သိသိနဲ႔၀တ္ဆင္ၾကတာၿဖစ္တဲ႔အတြက္ သူတို႔ကိုၾကည္႔ ေစခ်င္လုိ႔ ၀တ္တာလုိ႔ ေၿပာလုိ႔ရတယ္။ ၾကည္႔ခ်င္တဲ႔သူၾကည္႔ သူကေတာ႔တစ္ခ်က္ေလာက္အကဲခက္ၿပီး မသိ ခ်င္ ဟန္ေဆာင္ေနမွာပဲ´ ဟူ၍ ၿဖစ္သည္။ ဒီလုိေတာ႔ လည္း မဟုတ္ေလာက္ေသးပါဘူး ဟူ၍ေလာက္သာ လက္ခံသလုိႏွင္႔ တုန္႔ၿပန္ လုိက္မိသည္။

တစ္ခါတုန္းက အတန္းထဲတြင္ဆရာက သူ႕အေတြ႔ၾကံဳခဲ႔ရသည္ကို သာဓကၿပဳ၍ ဟာသေႏွာကာ တပည္႔မတို႔ ၀တ္စားဆင္ယင္ပံု ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႔ေစရန္ ဆံုးမခဲ႔သည္။ ေက်ာင္းမွအၿပန္ ဘက္စ္ကားေပၚတြင္ ဆရာ သည္ႏွစ္ ေယာက္တြဲထိုင္ခံုမွ ထိုင္၍လုိက္ ပါလာခဲ႔သည္။ ေဘးခ်င္းကပ္ထိုင္ေနသူ အမ်ိဳးသားတစ္ ေယာက္ ထသြားေသာအခါ ၎၏ေနရာသုိ႔ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး အေၿပးအလႊား ၀င္ထိုင္သည္။ ဆရာ၏ ဟသေႏွာ ၍ေၿပာပံုမွာ `ထိုင္ခံုသူ မ်ားဦးသြားမွာဆိုးတဲ႔အတြက္ အေၿပးအလႊား၀င္ထိုင္တယ္ကြာ။ ၀တ္ထားတဲ႔ အက်ၤ ီက `လယ္ဟုိက္´ စ ကတ္ က `အတို´နဲ႔ ေနရာရသြားမွ ငါ႔ဘက္ကိုမ်က္ေစာင္းၾကီး လွည္႔လွည္႔ထိုးၿပီး `ဟုိဆြဲခ်၊သည္ဆြဲခ်´ နဲ႔ တစ္ေယက္တည္း မလံုမလဲေတြ ၿဖစ္ေနတယ္။ ငါကလည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရတာ ေပါ႔ကြာ´ ဟု လက္ငါးေခ်ာင္းကို မ်က္လံုးေရွ႕တြင္ခ်ဲ၍ မ်က္စိကိုကာၿပကာ ေၿပာ သည္ ႔အတြက္ အတန္းသူအတန္းသားမ်ား သေဘာက်ခဲ႔ၾကသည္။

စကၤာပူႏိုင္ငံတြင္ အလုပ္လုပ္ၿပီးၿပန္ေရာက္လာသူ တစ္ဦးက ` ၿမင္ေနၾက၊ ေတြ႔ေနၾကဆိုေတာ႔လည္း မဆန္းေတာ႔ ပါဘူး´ ဟု ေၿပာသည္။ ၎ကပင္ဆက္၍ စကၤာပူမွာ အလုပ္လုပ္ၾကတဲ႔သူေတြမွာ ဘယ္ႏိုင္ငံကလာတဲ႔သူပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဟိုၾကေတာ႔လည္း အားလံုးအတူတူပါပဲ။ အတိုေတြ အ ၿပတ္ေတြၾကီးပါပဲ ဟု ဆက္ေၿပာသည္။ အလုပ္ႏွင္႔ နပန္းလံုးေနၾကရေသာ အလုပ္သမမ်ား ေလွ်ာ္ဖြတ္ရန္လြယ္ကူေသာ ေသးေသး ေကြးေကြး ပါးပါးလႊာလႊာ အ၀တ္အစားကို ၀တ္ဆင္ၾကၿခင္းသာ ၿဖစ္သည္ဟုမွတ္ခ်က္ၿပဳ၏။ စကၤာပူလုိ ေနရာမ်ိဳးတြင္ မ်ိဳးရိုးစဥ္ဆက္ ယဥ္ေက်းမႈ ဟူသည္ မရွိေသာေၾကာင္႔ အၿပစ္ဟူ၍ ေၿပာဆိုဖြယ္မရိွိေပ။ ကိုယ္ ပိုင္ယဥ္ ေက်းမႈႏွင္႔ ရပ္တည္လာခဲ႔ေသာ ၿမန္မာႏိုင္ ငံသူ ႏိုင္ငံသားတုိ႔ အေန ၿဖင္႔ မိမိတို႔၏ အစဥ္အလာ ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈကို ကိုယ္ပိုင္အ သိၿဖင္႔ ထိန္းသိမ္းသင္႔၏။ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ ဂရုစိုက္ရန္မလုိ ေသာ္လည္း ကိုယ္ပိုင္အသိၿဖင္႔ ဆင္ၿခင္သင္႔ ည္ပင္ၿဖစ္ သည္။

၀တ္စားဆင္ယင္ပံုအေၾကာင္း ေတြ႔ေနၿမင္ေနရသည္မ်ားႏွင္႔ ယဥ္ေက်းမႈအစဥ္အလာကို ခ်ိန္းထုိးၾကည္႔မိ သည္။ ကားမွတ္တုိင္တြင္ ဘက္စ္ကား ေစာင္႔ရင္း အေတြးပြားေနရာမွ အၿခားတစ္ဖက္မွ လမ္းကူးလာေသာ မိန္းခေလးသည္ ေပါင္တစ္၀က္ (half thigh) ႏွင္႔ `either. . . or . . ဗိုက္သားေပၚ´ ႏွင္႔ လာေနၿပန္သည္။ အေတြးတုိ႔ ရွည္လွ်ားသည္ထက္ ရွည္လွ်ားလာေပေတာ႔သည္။ တစ္ခ်ိန္ တုန္းကေတာ႔ ၿမန္မာအမ်ိဳး သမီး တို႔ ရဲ႕ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈဟာ ေၿခဖ်ားေတာင္ ၿမင္ရဖို႔ မလြယ္ကူေပမယ္႔ အခုမ်ားၾကေတာ႔လည္း . . . ဟု `လည္း´ အထိသာ ေတြး၀ံ႔ေတာ႔ သည္။

ေခတ္စားလာေသာ ဖက္ရွင္(Fashion) ႏွင္႔ အလွအပၿမတ္ႏိုးၾကေသာ မိန္းခေလးတုိ႔ကို ၿပက္ရယ္ၿပဳ ေနၾကေသာ အသံမ်ား ကိုၾကားေနရသည္။ အေနာက္တိုင္းဖက္ရွင္ႏွင္႔ အေရွ႕တိုင္းဖက္ရွင္တြင္ အေရွ႕တိုင္း ဖက္ရွက္က ယဥ္သည္။ ထုိအထဲအတြင္မွ ၿမန္မာဖက္ရွင္သည္ ထူးထူးၿခားၿခားပင္ ပို၍ယဥ္ေက်းသည္။ လွပသည္။ ထမီကို အၾကိမ္ၾကိမ္အခါခါၿပင္၀တ္ရန္မလိုေအာင္ ထမီစ ကတ္မ်ားအၿဖစ္ေၿပာင္းလဲ၍ု ေက်ာင္း ဆရာမမ်ားပင္ ၀တ္ဆင္လာၾကသည္။ အကြဲမပါ ထမီအတိုင္းသာၿဖစ္၍ လိုက္ဖက္လွပါသည္။ ပါတိတ္ထည္ မ်ားကို ၀ိုင္းဆက္ ၿမန္မာဟန္ပါပါ ေခတ္ အၿမင္ၿဖင္႔ ခ်ဳပ္လုပ္ထားၾကသည္မ်ားမွာလည္း ၿမန္မာ႔ဖက္ရွင္ ေခတ္ အၿမင္ကို ေဖာ္ၿပေနၿခင္းပင္ၿဖစ္သည္။ စကတ္မွ စကတ္ဟု ေၿပာေနၾကသူ မ်ားကလည္း `ေခတ္လည္းမွီ ပတ္၀န္းက်င္ႏွင္႔လည္း အပ္စပ္သည္႔ ဒူးဖံုးအဆင္႔´ ေလာက္ဆိုလွ်င္ ဘက္စ္ကားစီးရာတြင္လည္း အခက္အခဲ မရွိ ` လိမ္ဖယ္လိမ္ဖယ္´ မၿဖစ္ေတာ႔ေပ။ တင္းလြန္းၾကပ္ လြန္းသည္႔ စကတ္မ်ားကို ၀တ္လာမိ၍ ဘက္စ္ ကားေပၚတြင္ အခက္ေတြ႔ၾကရသည္။ ေဘာင္းဘီအရွည္မ်ား၀တ္ဆင္သည္ကို ေခတ္အၿမင္ၿဖင္႔ မည္သူမွ် တားၿမစ္ပိတ္ပင္ရန္ မသင္႔ေတာ္ေပ။ လံုလံုၿခံဳၿခံဳရွိသည္ၿဖစ္၍ အားလံုးလက္ ခံႏိုင္ၾကသည္။ ပူအိုက္ေသာ ရာသီမ်ားတြင္ ေအးေအးလူလူေနခ်င္ေသာ အမ်ိဳးသမီးတို႔သည္ `ၾကိဳးတစ္လံုး´ ဟုအမည္တပ္ထားေသာ ထင္ သာၿမင္သာ ရွိသည္႔ အ၀တ္စတိုမ်ားထက္ ေအးေအးလူလူရွိေသာ ပိတ္မ်ားၿဖင္႔ လံုလံုၿခံဳၿခံဳ၀တ္ ဆင္ၾက ပါက အသားအေရကို ပင္ထိန္းသိမ္းရာေရာက္ ေသးေပသည္။

ေတြးမိသမွ် ယဥ္ေက်းမႈအေၿခခံႏွင္႔ ေခတ္အေၿခအေနတြင္ ၿမန္မာအမ်ိဳးသမီးတုိ႔ ယဥ္ယဥ္ေက်း ေက်းလွ ေစလုိသည္။ လွလို႔ၾကည္႔ သည္႔ အၾကည္႔မ်ိဳးကို လက္ခံႏိုင္ၾကရမည္။ ထိုသုိ႔မဟုတ္ `လန္´လုိ႔ ၾကည္႔သည္႔ အၾကည္႔စူးစူးရဲရဲမ်ားၿဖင္႔ ၾကည္႔ၿခင္းကို အၾကည္႔မ ခံလုိေပ။ အ၀တ္ အထည္ကို စတင္တီထြင္ၿပီး ၀တ္ဆင္ လာၾကသည္မွာ အရွက္တရားရွိလာၾက၍သာၿဖစ္သည္။ ယခုေခတ္အ ေနမွသည္ ဟုိးအတိတ္ ကမ ၻာဦး လူသားမ်ား၏ ဖက္ရွင္ကို ၿပန္ေၿပာင္းေအာင္႔ေမ႔ ေနၾကဟန္တူသည္။ အေတြးပြား၍ အေလးထား ေရးသား အပ္ေသာ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္သည္ ယဥ္ေက်းမႈအစဥ္အလာ ၿမင္႔မားခဲ႔ေသာ ၿမန္႔မာယဥ္ေက်းမႈႏွင္႔ ၿမန္မာအ မ်ိဳးသမီးတုိ႔၏ အလွကို ကမၻာက အံ႔ၾသခ်ီးမြမ္းၾကေစရန္ရည္ရြယ္ပါ သည္။

ေနာင္ေတာ္ေလး