လူေတြမွာ အစြဲကေလးေတြရွိတတ္ၾကသည္။
အယူအဆစြဲ၊ လူမ်ိဳးစြဲ၊ ေဒသစြဲ စသၿဖင္႔။
အဲသည္အထဲမွာ အားအၾကီးဆံုးက ငါစြဲ။
ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္ေတာ႔ “မွ်မွ်တတ မွန္မွန္ကန္ကန္ ၿမင္သည္” ဟု ထင္တတ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ေၿပာရာ ဆိုရာ လုပ္ကိုင္ရာမ်ားမွာ သတိထားၿပီးၾကည္႔လွ်င္ တစ္ဖက္ဖက္ကလုိက္ေနမိတာေတြ၊ အစြဲကေလးနဲ႔ ဆံုး ၿဖတ္ မိတာ ေတြရွိေနတာ ေတြ႔ရလိမ္႔မည္။
လူေတြမွာ ရွိတတ္ၾကသည္႔ အဲသည္သေဘာကို Tom Knight ဆိုေသာ ပုဂၢိဳလ္က အခုလိုေရးသည္။
စဥ္းစားၾကည္႔ရင္ရယ္စရာဗ်။
ဟုိလူအလုပ္တစ္ခုကို အၾကာၾကီး အခ်ိန္ယူၿပီးလုပ္ေနရင္ သိပ္ေႏွးေကြးတဲ႔လူလို႔ေၿပာတယ္။ ကိုယ္ၾကာေနရင္ ေတာ႔ အဲ႔ဒါ ေစ႔စပ္ေသခ်ာတာ၊ တဲ႔။
ကိစၥတစ္ခု ဟုိလူမလုပ္ရင္ ပ်င္းတာ။ ကိုယ္မလုပ္တာက အလုပ္မ်ားလုိ႔။ ကိစၥတစ္ခုကို သူလုပ္ပါမေၿပာပဲနဲ႔ ဟို လူထလုပ္ရင္ အဲဒီလူ ေဘာင္ေက်ာ္တာ။ ကိုယ္လုပ္တာဆိုရင္ေတာ႔ အလုပ္လပ္ၿမင္တာ၊ လုပ္သင္႔တဲ႔အလုပ္ ကို ကုိယ္႔ဥာဏ္နဲ႔ကိုယ္ တီထြင္ၾကံဆၿပီး လုပ္တတ္တာ။
ဟုိလူက သူ႔အယူအဆကို အေၾကာက္အကန္ ေၿပာေနရင္ အဲဒါ တစ္ေစာက္ကန္း တစ္ယူသန္။ ကိုယ္ဆိုရင္ ေတာ႔ သေဘာထားၿပတ္သားခိုင္မာတာ။
အစဥ္အလာက်င္႔၀တ္စည္းကမ္း တစ္ခုတေလ ဟုိလူခ်ိဳးေဖာက္ရင္ အဲဒီလူယဥ္ေက်းမႈမရွိတာ။ ကုိယ္ဂရုမ စိုက္ခဲ႔ရင္ေတာ႔ ဟာ.. မရဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္က ကိုယ္႔ပံုစံနဲ႔ကိုယ္ပဲ။ . . . . . တဲ႔။
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ အဲသည္အတိုင္းပဲဟု သင္ၿမင္မိလိမ္႔မည္။ သင္ကိုယ္တိုင္ေကာ ဘယ္လုိရွိပါသ လဲ။............................!!!!!!
ေဖၿမင္႔ (စာဖတ္သမား၏ မွတ္စုမ်ား)
0 comments:
Post a Comment
never ... never ... never ...never ... never Give Up !